184جلد اول مختص نجف از عصر پيش از اسلام تا انتهاى عصر عثمانى است. طبيعتا چون شهر نجف جزو شهرهاى اسلامى است و به اصطلاح از محدثات است، مؤلف در ابتداى اين جلد به برخى مباحث لغوى پرداخته و سپس در رابطه با جغرافياى كوفه و برخى مناطق ديگر سخن مى‌گويد. نهرهاى نجف، برخى جنگ‌ها و غارت‌هاى روى داده در اين شهر، تعدادى از نشست‌هاى مهم اين منطقه و مباحثى ديگر در اين جلد بيان شده است.
جلد دوم مختص تاريخ مزار و حرم مطهر حضرت على (ع) است. نويسنده در بخش اول به تاريخ بناى مرقد شريف و بخش‌هاى آن پرداخته و در بخش دوم به بحث زيارت مى‌پردازد و زيارت ائمه (عليهم السلام) ، امام‌زادگان، سلاطين، ملوك، امرا و گروه‌هاى اسلامى و عربى و بيگانگان به همراه آداب و اوقات زيارت و امور مرتبط با اداره مرقد شريف، اعم از نقابت و خدمه و خزانه‌دارى از ديگر مطالب اين بخش است كه با بحث از دفن در روضه مطهر و اعمال خاص صحن مطهر پايان مى‌پذيرد.
در جلد سوم كه حجمى كمتر از مجلدات سابق دارد، مؤلف از مراقد و مقامات متبركه نجف سخن گفته و پس از بيان مراقد انبيا و صالحين در فصل اول، مقامات ائمه و مراقد اهل‌بيت (عليهم السلام) و صحابه را يادآور شده و فصل سوم به مساجد، حسينيه‌ها، تكايا و. . . اختصاص دارد. فصل چهارم مختص وادى‌السلام، بزرگ‌ترين قبرستان جهان است. اين جلد و مجلد سابق از حيث ارزش ترجمه در اولويت قرار دارند و براى زوار نجف اشرف و روحانيون كاروان‌هاى زيارتى مفيد است.
جلد چهارم ويژه تاريخ حوزه علميه نجف اشرف از قرن چهارم تا سد دوازدهم هجرى قمرى است. حوزه از عصر تأسيس، سپس دوره قانونمندى و پس از آن در بخش سوم دور ضعف حوزه مورد بحث قرار گرفته و فصل پس از آن به دوره بازسازى حوزه نجف اشرف در قرن هشتم اختصاص دارد و در ادامه، از شكوفايى حوزه نجف اشرف در قرن نهم و پس از افول حوزه حله سخن گفته مى‌شود. در قرن يازدهم نزاع سياسى و فكرى وسيعى بين دو دولت عثمانى و صفوى روى مى‌دهد كه باعث افزايش مهاجرت علماى شيعه به حوزه نجف اشرف شده و در همين قرن، جريان اخبارى ظهور مى‌كند و طبيعتا در حوزه نجف اشرف هم اثر مى‌گذارد. مؤلف در اين بخش نيز به مانند فصول پيشين، به