149تكسيرا در توصيف كربلا مى‌گويد:
كربلا چهارهزار خانه دارد كه اكثر آنها كوچك و محقرند. مردم شهر، عرب و بعضى ايرانى و ترك هستند. بازارهاى كربلا بناهايى محكم و عالى دارند و همه نوع امكانات و نيازها و كالاهاى تجارى در آنها وجود دارد.
وى پس از سخنى در باب مرقد امام حسين (ع) و زائرانى كه از نقاط مختلف به آن‌جا مى‌آيند، درباره سقّاهايى كه مشك به دوش، در راه خدا زائران را آب مى‌دهند، مى‌گويد:
با مشك‌هاى پرآب، اين‌طرف و آن‌طرف مى‌گردند و در طلب ثواب الهى و به ياد شهادت عطشناك امام حسين (ع) زائران را سيراب مى‌كنند.
اجناس و مايحتاج مردم فراوان و ارزان است و خوردنى‌ها و حبوبات همچون گندم و جو و برنج، نيز ميوه‌ها و سبزى‌ها به وفور ديده مى‌شود. هواى كربلا لطيف و خوب و نسبت به ديگر مناطق قابل تحمل‌تر است. چندين چاه با آب‌هاى گوارا و شيرين و باغ‌هاى پردرخت، از ديگر ويژگى‌هاى اين شهر است. . . در اطراف شهر، چراگاه‌هاى پرعلف، گله‌هاى متعدد گوسفند و گاو به چشم مى‌خورد.
در اين‌جا تكسيرا اشاره مى‌كند كه كربلا و نجف تحت فرمان مير ناصر مهنا است كه خود را «ملك» ناميده و البته تابع ترك‌هايى است كه همه آنچه را به اين منطقه مى‌رسد، غصب مى‌كنند و به خود اختصاص مى‌دهند. با اين‌همه، عرب‌هايى هم هستند