77ديگر محزون و غمناك و دلسوخته بودند. امام صادق (عليه السلام) فرمود: «امّا آن‌كه بر او گريست، در بهشت همراه اوست و شماتت كنندۀ او، شريك در خون زيد خواهد بود» . ¹

7) . مشورت زيد با امام صادق (عليه السلام) براى قيام:

شايد برخى بگويند كه زيد بن على با كسى از اهل‌بيت، مخصوصا امام صادق (عليه السلام) مشورت نكرد؛ بدين سبب حركتش مورد تأييد امام نبوده است. امّا اين سخن درستى نيست؛ چرا كه زيد پيش از حركت به كوفه، با فرزند برادر خود مشورت كرده بود. همان‌گونه كه امام صادق (عليه السلام) فرمود: به تحقيق كه زيد پيش از خروجش، با من مشورت كرد. پس به او گفتم: اى عمو! اگر دوست دارى كشته به دار آويخته در كناسه باشى، اختيار با توست. هنگامى كه از محضر امام صادق (عليه السلام) بيرون رفت، امام فرمود: «واى به‌حال كسى كه صداى او را بشنود و پاسخش ندهد» . ²

8) . نفرين امام صادق (عليه السلام) بر كسى كه زيد را هجو كرد:

در «كشف الغمه» از مناقب آورده است كه گفته حكيم بن عباس كلبى را به امام صادق (عليه السلام) رساندند كه گفته بود: صلبنا لكم زيداً على جذع نخله

به‌دار آويختيم زيد را براى شما بر تنه درخت خرمايى، در حالى كه هرگز مهدى‌اى را نديديم كه بر دار آويخته شود و شما عثمان را به على، از روى سفاهت قياس كرديد؛ در حالى كه عثمان بهتر از على است.