13نابارور قرار دادند و به بركت آن قلم، خرما به بار نشست! ¹همچنين نمونه‌هاى بسيار و غير قابل انكارى از تبرك‌جويى به عالمان برجسته سنى در دوره حيات ايشان گزارش شده است؛ آن هم در دوره‌اى كه عالمان سلف بر تثبيت سنت و محو بدعت اصرار داشتند. ذهبى وقتى از امام حديث ابن‌حمامى (م 618 ق) ياد مى‌كند، او را «ناصر السنه و قامع البدعه» مى‌نامد و به اين نكته نيز اشاره دارد كه مردم به او تبرك مى‌جستند. ²ابوعلى مسكويه رازى از تبرك‌جويى مردم به خليفه سليمان بن عبدالملك (م 99 ق) ياد مى‌كند و مى‌گويد كه او را «مفتاح الخير» مى‌ناميدند. ³ابن‌جوزى از تبرك‌جويى مردم به ابن‌حلاج (م 528 ق) ياد مى‌كند. ⁴سمعانى از ابوبكر دلغاطانى مروى (م 488 ق) ياد مى‌كند كه مردم در دوره حياتش به او تبرك مى‌جستند. ⁵همو وقتى به تبرك‌جويى مردم به ابوالقاسم تفكرى زنجانى (م 470 ق) اشاره مى‌كند، مدعى است كه علاقه‌مندان به بوسيدن دست او، بيشتر از شيفتگان به بوسيدن حجرالاسود است. ⁶ابن‌كثير از ابواسحاق شيرازى (م 476 ق) ياد كرده؛ به گونه‌اى كه مردم به او و حتى مركبش تبرك مى‌جستند و چه‌بسا خاك زير مركب او را برمى‌داشتند. ⁷در دوره حيات أبواسحاق جبينانى (م 499 ق) و حمّاد بن عمّار بن هاشم (م 432 ق) و عيسى بن عبدالله كردى (م 540 ق) أبوالثّناء زيتونى (م 573 ق) علما و مردم به ديدارشان مى‌شتافتند و به آنان تبرك مى‌جستند. ⁸ابن‌حماد حنبلى هم به تبرك جستن مردم به احمد برداسى حنبلى (م 554 ق) و تقى‌الدين جمّاعيلى حنبلى (م 600 ق) و محى‌الدين قوجرى حنفى (م 931 ق) در دوره حيات اشاره دارد. ⁹