86اين سخن پذيرفته شده نيست؛ زيرا حضرت امير مؤمنان (ع) فرزندى به نام رقيه از حضرت فاطمه نداشته؛ مگر آن‌كه از مادرى ديگر بوده باشد.
بنا بر صحت اين نقل، او در كربلا حضور نداشته و قاعدتاً بايد در مدينه دفن شده باشد و از احتمال بحث خارج است؛ چون در فاصله ميان زمان شهادت امير مؤمنان (ع) تا حادثه كربلا، او ديگر نمى‌توانسته كودكى خردسال باشد.
ب) ايشان همسر حضرت مسلم بن عقيل مى‌باشد. بنا بر نقل مسعودى، ايشان خواهر «عمر الأطرف» و هر دوى ايشان فرزندان همزاد حضرت امير مؤمنان على (ع) بوده و مادرشان «صهباء تغلبيه» بوده است. 1شيخ مفيد مادرشان را أُمّ حبيب، بنت ربيعه معرفى كرده است. 2رقيه بعدها به همسرى مسلم بن عقيل درمى‌آيد و فرزند او عبدالله بن مسلم بن عقيل در كربلا به فيض شهادت مى‌رسد. تاريخ‌نگاران و محدّثانى چون ابن قتيبه 3، ابن حبان 4، قاضى نعمان 5، ابوفرج اصفهانى 6، طبرى (به نقل از ابى‌مخنف) 7، خليفه بن خياط 8و ابن اثير 9و ديگران تصريح مى‌كنند كه مادرِ عبدالله بن مسلم بن عقيل، رقيه بنت على بن ابى‌طالب (ع) بوده است.
گرچه نمى‌دانيم ايشان در كربلا حضور داشته يا نه، ولى قرائنى بر حضور ايشان وجود دارد؛ از جمله فرستاده شدن همسر ايشان، حضرت مسلم به كوفه و حضور فرزندان دختر و پسر مسلم در كاروان حضرت سيدالشهداء (ع) . قاعدتاً بايد در چنين ظرف زمانى و چنين احوالى، ايشان نيز در ركاب برادر و در كاروان حسينى حاضر باشد و احتمال مى‌رود كه مخاطب امام حسين (ع) در فرمايش خود به هنگام وداع، ايشان بوده باشد و اين معنا از لحن سخن امام استفاده مى‌شود؛ چون سخن امام به گونه‌اى نيست كه با طفلى كوچك گفته شود. برخى از متتبعين نام رقيه بنت على را در شمار «مخدّرات اسير شده» ذكر كرده‌اند. 10
ولى كسى نمى‌تواند بگويد رقيه‌اى كه در شام مدفون است، هموست؛ چون بر فرض حضور ايشان در كربلا دليلى بر وفات ايشان در شام نيست؛ بلكه دليل بر خلاف آن نيز اقامه شده است. ياقوت حموى، 11شبراوى 12و ديگران 13آورده‌اند كه رقيه بنت على در مصر به خاك سپرده شده است. پس مدفن ايشان در مصر يا مدينه است، نه در شام، و آنچه در شام روى داده، درباره كودكى از خاندان علوى است، نه شخص بزرگ‌سالى چون رقيه بنت على.