33كسى هم كه نذر كند حرم يكى از امامان يا امام‌زادگان يا حرم نبوى را زيارت كند، يا قسم بخورد، اين زيات به عنوان انجام قسم يا اداى نذر و عهد، «واجب» مى‌شود. در غير اين صورت، زيارت، امرى مستحب است و ثواب فراوان دارد. درباره زيارت كربلا در برخى روايات، تعبير وجوب به كار رفته است؛ مثل سخن امام صادق (ع) كه فرمود:
«زيارة الحسين بن على واجبةٌ على كل من يُقرّ للحسين بالإمامة من الله عزوجل» ؛
1
زيارت حسين بن على (ع) بر هركس كه او را امام از جانب خدا مى‌داند و به امامتش اعتراف دارد، واجب است. البته اين وجوب را بر لزوم و حتميت و تأكيد حمل كرده‌اند؛ نظير روايات ديگرى كه ترك زيارت آن حضرت را جفا به آن حضرت و دورى از رحمت خدا، يا عاق شدن نسبت به پيامبر خدا (ص) يا سبك شمردن و استخفاف شأن امامت، يا ترك حقى از حقوق الهى به شمار آورده كه همه، اهميت و جايگاه والاى زيارت را مى‌رساند. حتى زيارت قبر امام حسين (ع) را در شرايط خوف و خطر هم لازم و داراى ثواب مى‌داند. (ر. ك: زيارت خائفانه)
زيارت وارث
يكى از مشهورترين زيارت‌نامه‌هايى است كه خطاب به امام حسين (ع) خوانده مى‌شود و از آن حضرت به عنوان وارث آدم و نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و حضرت رسول و اميرمؤمنان و فرزند فاطمه زهرا و خديجه كبرى (عليهم السلام) و «ثار الله» ياد مى‌شود. متن اين زيارت را امام صادق (ع) به صفوان جمال آموخته و جزئيات آداب اين زيارت را هم فرموده است. 2
تعبير «وارث» در اين زيارت‌نامه و زيارت‌هاى ديگر درباره سيدالشهدا يا ائمه ديگر، ارتباط مكتب ائمه معصومين (عليهم السلام) را با مكتب رسول خدا و مرام و سيره پيامبران الهى مى‌رساند. 3