41سه روز در راه بوديم. بعد از سه روز كه مى‌رسيديم، طلبه‌ها هر كدام جهت اسكان به مدارس مختلف مى‌رفتند. من به مدرسه بادكوبه وارد مى‌شدم. بعضى به مدرسه حسن‌خان مى‌رفتند. آن موقع نصف اين مدرسه در خيابان افتاده و تخريب شده بود. بعدها شنيدم كه در زمان صدام همه آن تخريب شده است. بعضى‌ها به حسينيه و مدرسه اصفهانى‌ها مى‌رفتند كه بعدا تأسيس كرده بودند.
درباره زيارت‌هاى مخصوص حضرت ابى‌عبدالله (ع) بفرماييد فلسفه اين زيارت‌ها چه مى‌تواند باشد؟
البته درباره ساير امامان نيز تقريبا همين جور است؛ ولى حضرت سيدالشهدا (ع) يك ويژگى خاصى دارد. خصوصيتش اين است كه در زيارتش، آن روايت‌هايى كه به شكل مطلق وارد شده، در زيارت ساير ائمه نداريم. زيارت حضرت سيد الشهدا (ع) مساوى با حج يا چند برابر حج است. اين فقط درباره حضرت سيدالشهدا (ع) است. اين زيارت‌ها يك نوع احياى طريق تشيع هم است. زيارت امام حسين (ع) يك نوع نشر فرهنگ سياسى تشيع است. اين يك ويژگى است.
مطالب حضرت‌عالى را طلاب و فضلايى كه با مردم معاشرت دارند و به عنوان روحانيون عتبات عاليات در كاروان‌ها حضور دارند و راهنماى آن‌ها هستند، مى‌خوانند؛ چه توصيه‌اى به اين طلاب داريد؟
توصيه من اين است كه اين مذهب اهل‌بيت را، همان‌طور كه هست، براى مردم مطرح كنند. مذهب ما مذهب اهل‌بيت است. اين در مقابله با وهابى‌ها خيلى مهم است.