169تا از درب اصلى آن در خيابان امام زين‌العابدين (ع) وارد شويم. وارد مدرسه كه شديم، دو نفر به استقبال آمدند. مدرسه بسيار زيبايى بود. از چند حجره مدرسه ديدن كرديم. بزرگانى چون علامه محمدتقى جعفرى طلبه اين مدرسه بودند و خاطره معروف او از ديدن سيماى اميرمؤمنان (ع) در يك مكاشفه در اين مكان روى داد. در مدرسه صدر، يك مدرس و زيرزمين بسيارى بزرگى در دو طبقه نيز وجود داشت. با دلهره 26 پله را براى ديدن زيرزمين طى كرديم. ترك خوردگى ديوارها امكان تخريب آن را نشان مى‌داد. در طبقه زيرين آن كتابخانه‌اى قرار داشت كه غبار غربت آن را فرا گرفته بود. آقاى شيخ على اسدى اهل بصره ما را در طبقه همكف به كتابخانه راهنمايى كرد. چند نسخه خطى وجود داشت كه يكى از آنها نسخه خطى «شرح قضيده تائيه» متعلق به سال 1285 قمرى بود. اين كتابخانه به همت بانى مدرسه شكل گرفته بود و در آن عصر از مشهورترين كتابخانه‌هاى نجف به شمار مى‌رفت. در ورودى مدرسه از سمت بازار، گويا قبر صدر كبير قرار داشته كه در دوره صدام تخريب شده است. لوحى سنگى نير در آن‌جا بود كه با خط زيباى نستعليق نكانى درباره موقوفات مدرسه روى آن نوشته شده بود. اسدى مى‌گفت كه وقف شيعه تصميم به تخريب مدرسه داشت، اما به دليل اعتراض براى حفط ميراث فرهنگى، از تخريب آن خوددارى كردند؛ اما هر لحظه بيم تخريب آن مى‌رود. در ورود مدرسه تابلويى بود كه از ترميم اين مدرسه توسط شهيد سيد محمد صدر خبر مى‌داد.