103
درآمد
شهر نجف هميشه يكى از مهم‌ترين شهرهاى اسلامى - عربى مقدس در طول دوره‌هاى مختلف تاريخى بوده است؛ شهرى كه داراى جايگاه والايى در قلب مسلمانان عرب و غيرعرب مى‌باشد.
نجف به عنوان سومين شهر اسلامى از نظر اهميت و موقعيت، پس از شهر مكه و مدينه منوره قرار دارد. نجف لفظى اصيل و عربى است و زمينى را گويند كه بلندتر از ساير مناطق باشد يا زمينى كه بسيار سخت است.
قطعاً اهميت اين شهر به سبب وجود مرقد امير مؤمنان على (ع) در آن مى‌باشد؛ كسى كه فضايل و كمالاتش بر هيچ كس پوشيده نيست. شهر نجف، مركز فقه اهل بيت و علوم آل محمد (ص) و پايگاه مرجعيت شيعه از زمان شيخ طوسى (رحمه الله) و مهد علم و تربيت و تقوا و مجاهدت است.
موقعيت جغرافيايى
شهر نجف در حاشيه ضلع جنوبى صحراى غربى كشور عراق قرار دارد. از غرب در فاصله ده كيلومترى نهر فرات و از جنوب غربى در 160 كيلومترى بغداد و از شرق در حدود هشتاد كيلومترى كربلاى معلّى واقع شده است. موقعيت جغرافيايى نجف به شكلى است كه مرتفع‌تر از ساير مناطق بوده و همين ويژگى، جلوه خاصى به شهر داده است؛ جودى، طور، مشهود و غرى از نام‌هاى نجف است. 1
نجف ابتدا مسيحى‌نشين بوده و پس از جنگ قادسيه در سال 15 هجرى قمرى (628 ميلادى) به تصرف مسلمانان درآمد. نجف، روستاى كوچكى بود كه شكل منظمى نداشت و خانه‌هايى دور از هم و پراكنده را در ميان گرفته بود. قديمى‌ترين كتيبه‌هايى كه اشاره به نام نجف دارد، به دوره‌هاى پيش از ميلاد باز مى‌گردد. در زمان پادشاهى نبوكد نصر (بخت‌النصر) بر بابل عراق در سال 539 تا 626 پيش از ميلاد. 2
اين شهر علاوه بر مزيت‌هاى جغرافيايى و طبيعى كه داشت، بعد معنوى خاصى نيز يافت كه آن هم به دليل وجود مرقد اميرمؤمنان على (ع) بود. دو حادثه، بيشترين تأثير را در تاريخ معاصر نجف گذاشته كه يكى برداشتن ديوار دو شهر است و ديگرى ساخت خيابان