99 منطقه براى آنها باقى نماند. زمانى كه دگرگونى‌هاى دوران سعودى فرا رسيد و امارت اين منطقه از ذهبان و عسفان در جنوب تا نزديكى بدر در شمال يعنى منطقه‌اى به وسعت دويست كيلومتر طول در كنار ساحل و بين هشتاد تا صد كيلومتر عرض مى‌رسيد، قسمت باير اين سرزمين به تصرف قوى‌ترين امراى آن يعنى اسماعيل بن آل مبيريك، معاصر ملك عبدالعزيز درآمد و سپس با وفات عبدالعزيز قدرت اسماعيل كاهش يافت و منطقه خليص و غران از سلطه او خارج شد و براى آن امارتى مستقل، تحت اشراف امارت مكه تأسيس شد. بعدها، وادى قديد از آن جدا شد. به تدريج قدرت اين خانواده در اين منطقه كاهش يافت و تا حدود مرزهاى شهرستان رابغ محدود شد كه مساحت بسيار كمى است. اما سود حاصل از اراضى تحت اشراف دولت سعودى كه براساس پيمان 1390ه.ق به اين خانواده پرداخت مى‌شد، به شكل بى‌سابقه‌اى ثروت اين خاندان را بالا برد.
امير كنونى رابغ، محمد بركة (اسمى واحد است) پسر اسماعيل بن مبيريك است. جوانى است كه امور منطقه را خوب اداره مى‌كند و نشاط و جنب و جوش را به اين امارت نو پا كه رو به زوال مى‌رفت، بازگردانده است. آل مبيريك شاخه‌اى از الغوانم، از زبيد، از مسروح، از حرب مى‌باشند كه خانواده اصيل و ريشه‌دار و داراى سابقه شهرنشينى در رابغ هستند. 1
به رابغ در 155 كيلومترى شمال جده و 270 كيلومترى جنوب مدينه در سمت غرب رسيدم. در قهوه‌خانه‌اى به طور اتفاقى با النشمى بن طامى، امير منطقه ملاقات كردم. او مرا دعوت كرد تا به مركز النويبع در نزديك 22 كيلومترى شمال شرقى اينجا برويم. به النشمى گفتم كه من فعلاً قصد عبور از النويبع، براى مشاهده و به دست آوردن معلومات از آنجا هستم و به قصد مهمانى نيامده‌ام.