149راهى كه من از آن آمده‌ام و راه الغائر كه در سمت راست وادى ريم امتداد يافته و از گردنه الغائر عبور كرده، به الخَفَاة و در آخر به ام‌البَرَك مى‌رسد.
چاه ماشى در كنار وادى العقيق غربى قرار دارد و سمت شمال شرقى كوه حمراء مشرف بر آن مى‌باشد. وادى العقيق بين اين دو قرار دارد كه امروزه عقيق الحساء ناميده مى‌شود و در گذشته حضير هم ناميده مى‌شده است. در برابر خود در سمت چپ، حمراء الاسد را مى‌بينى كه كوه عير و عقيق الحساء بين آن دو قرار گرفته است. الاسمر از سمت غرب به حمراء الاسد پيوسته و كوهى از نوع آتشفشانى است كه سطح روى آن مستطيل شكل است و از شرق به غرب كشيده شده است.
در نزديكى حمراء الاسد در شرق، حمراء المراقيب قرار دارد. راه‌ها از فاصله بين اين سه قلّه مى‌گذرد و وادى الحساء 1 در ناحيه مشرق به آنها پيوسته است. در چاه ماشى، كاخى 2 قديمى كه با گچ سفيد شده بود، وجود داشت كه مردمى از اهالى اين دهكده در آن سكونت مى‌كردند و مركز امارت تابع مدينه مى‌باشد. مسجدى آجرى در آنجا بود كه كوه سرخى(حُمُرى) از شرق بر آن مشرف بود. در نوك آن، ساختمان‌هايى به چشم مى‌خورد كه براى نگهبانى از شهر ساخته شده است.
به عقيده من اين مكان همان جايى است كه قلهى ناميده مى‌شده و در معجم معالم حجاز هم من بدين شكل ثبت كرده‌ام و البته در اين‌باره يقين ندارم.
وادى العقيق 3
اين وادى پربركت و حاصلخيز از بزرگ‌ترين وادى‌هاى الجلس است. قسمت بالاى آن را النقيع مى‌گويند و قسمت ميانى آن را الحساء و در جايى كه به