46بسيارى از علما درست دقت نمىكنند. به الفاظ و عبارات درست دقت نمىكنند. و يك روشى را پيش نمىگيرند كه بيدار شوند. اين جور بى دليل صحبت نكنند. نسبت به اشخاص اگر روايات ائمه را در مدح مختار تدبر مىكردند به اين نتيجه خواهند رسيد. مختار را به خاطر مجاهدتش خدا مدحش كرده. امام زين العابدين مختار را دعا كرده و جزو انتخاب شدههاست اگر مختار مورد تقدير نبود چرا امام براى او دعا كند ما در كتابمان حرفهاى بزرگان را، حرفهاى ائمه طاهرين را آورديم ذمت نكنيد مختار را. خود ائمه مدح كردند مختار را. اين بازى است كه اينها (امويان) درآوردنديعنى مذمت او را تا از قلب شيعه و اينها دورش كنند. همچنانكه در باره اميرمومنان ع دست به جعل روايت زدند، همان طورى كه اينها اين جورى جعل كردند. اينها را هم آنها جعل كردند. جعليات اثر خودش را گذاشت يك سرى ترديد پيدا كردند و هلاك شدند كسى كه ولى على بن ابيطالب عليه السلام باشد تحت تأثير تبليغات قرار نمىگيرد همان بلايى كه سر احاديث ائمه مىآوردند، همان سياه نمايى كه نسبت به ابى الائمه انجام دادند نسبت به مختار هم انجام دادند.
2. سخن علامه امينى
علامه امينى يك دفاع محكم، علمى و عاطفى از مختار دارد. مىفرمايد:
هر كس بر تاريخ و حديث و علم رجال با ديدى نافذ نظر اندازد، در مىيابد كه مختار، در پيشاپيش مردان دين و هدايت و اخلاص است و نهضت بزرگ او جز براى بر پا داشتن عدل، از راه بركندن بنيان كافران و در آوردن ريشه ستم امويان نبوده و ساحت او از آئين كيسانى بدور بوده و آنهمه تهمت و طاماتى كه بر وى بستهاند، راهى به درستى و راستى ندارد و بهمين جهت پيشوايان و رهبران بزرگوار ما يعنى حضرات سجاد و باقر و صادق عليهم السلام بر وى رحمت آوردهاند و مخصوصا امام باقر (ع) او را بسيار ستوده است. و اين شخصيت و اعمالش هميشه در پيشگاه خاندان پاك پيغمبر (ص) مورد سپاس بوده است. علماء اعلام نيز وى را بزرگ شمرده و به پيراستگى ستودهاند كه از آن جملهاند: سيد ما «جمال الدين بن طاوس، در كتاب رجالش «آيت اللّه علامه» در خلاصه «ابن داود» در رجالش «ابن نماى» فقيه، در رساله جداگانهاى بنام «ذوب النضار» كه درباره او نوشته است. محقق اردبيلى در «حديقة الشيعه» صاحب معالم در تحرير طاوسى، قاضى نور اللّه مرعشى در مجالس المؤمنين و شيخ ابو على در منتهى المقال به دفاع از او پرداختهاند. و ديگر دانشمندان نيز. كار بزرگداشت گذشتگان از او به آنجا رسيده است كه شيخ شهيد اول در كتاب مزار خود زيارت مخصوصى براى او ياد كرده و در آن گواه راستينى است بر شايستگى و درستى او در كار ولايت و اخلاص وى در طاعت خداوند و محبّت نسبت به امام زين العابدين و خشنودى رسول خدا و امير مؤمنان از او و نيز حكايت دارد از اينكه وى در راه رضاى پيشوايان دين و نصرت خاندان پاك پيغمبر و خونخواهى آنان، فداكار و جانباز بوده است24.
بنابراين امويون اين جو ضد مختار را ساختند. چرا ما نسبت به رواياتى كه نعوذ بالله در مذمت اهل بيت هست يا مدائح خلفا و ديگران هست اينها را ما اذعان داريم كه امويون لجنهاى داشتند، انتشار مىدادند؛ چرا نسبت به اينها چنين احتمالى نمىدهيم؟ آرى يك كسى كه خودتان مىگوييد شلاق خورده، تبعيد شده، زندان رفته، شعارش امام حسين (ع) بوده، بعد هم اينها را به زانو در آورده و خواب راحت از چشمشان ربوده خب اينها مىخواهيد يك حديث عليه او جعل نكنند. ابن نما اذعان دارد كه دشمنان براى كوبيدن اش احاديثى جعل كردند.
سلام عليه يوم ولد و يوم مات و يوم يبعث حياً.