85است.
ب) در گزارش فرمانده لشكر بريطانيا، در سال 1329ق. 1911م. آمده است: «منزلگاه خان حماد از ده خان و صد خانه و تعدادى آب انبار سامان يافته كه در آن‌ها آب خوردن وجود دارد.» 1
اما در ديدارهايى كه از خان حماد داشتيم، غير از پنج خان ديده نشد. شايد يكى از اين خان‌ها كه جز ديوارها و پشته‌هاى خاك از آن باقى نمانده، همان باشد كه به دست سيد بحرالعلوم ساخته شده است.
همچنان كه در شعر به وجود خان سيد در ميان مجموعه‌اى از خان‌ها اشاره شد؛ آنجا كه مى‌گويد: «چه منزلگاهى است خان سيد در بين خانات.» با اين تفاوت كه خان سيد نسبت به خانهاى ديگر داراى برترى و امتياز بوده است.
ج) موقعيت خان نص، بهترين مكان براى احداث خان بوده، چرا كه خان مصلى در نزديكى خان جذعان، آن را كم اهميت مى‌ساخت و خان نخيله نيز در نزديكى كربلا بوده است. در اين صورت است كه مى‌بينيم زائران به يك كاروانسرا در همين مكان خان نص نياز داشته‌اند.
3. سيد محسن امين، در شرح زندگانى سيد مهدى حلّى، عموى سيد حيدر حلّى، شاعر بزرگ (متوفاى 1287ق.) قصه‌اى نقل مى‌كند كه در آن آمده است: «جناب سيد مهدى حلّى براى زيارت امام كاظم و امام جواد (عليهما السلام) راهى كاظمين مى‌شود. در ميان راه باران مى‌بارد و ايشان براى درامان ماندن از آن باران شديد، به خان حماد پناه مى‌برد كه سازنده‌اش حاج محمد صالح فرزند حاج مصطفى كاسب بغدادى است، و همانجا اين شعر را مى‌سرايد:
خانهاى بر روى زمين كه بنا كرده آن را