47واقدى نيز چنين گفته است.» 1
آنگاه مى‌گويد: «قول چهارم آن است كه: سر، در مسجد رقه، بر ساحل فرات، در شهر مشهور است» . اين مطلب را عبدالله بن عمر ورّاق در كتاب المقتل آورده و نوشته است: «چون سر حسين (ع) را به حضور يزيد بن معاويه آوردند، گفت: من آن را به جاى سر عثمان نزد آل ابى معيط خواهم فرستاد. آنها در رقه سكونت داشتند. او فرستاد و آنان سر را در يكى از سراهايشان دفن كردند. سپس آن سرا داخل مسجد جامع قرار گرفت. گويد: و اكنون در كنار سدره موجود است و همانند نيل، نه زمستان برآن مى‌گذرد و نه تابستان.» 2
ذهبى به نقل از ابو اميه كلاعى گويد: «از ابو كرب شنيدم كه گفت: من در ميان كسانى بودم كه به وليد بن يزيد در دمشق حمله كردند. سبدى را برداشتم وگفتم: بى‌نيازى من در اين است. آنگاه اسبم را سوار شدم و از دروازۀ توما بيرون رفتم. چون آن را باز كردم، سرى را در آن ديدم كه برآن نوشته بود: اين سر حسين بن على (عليهما السلام) است. پس با شمشيرم گودالى كندم و آن را دفن كردم.» 3
ابن كثير نقل ابن ابى الدنيا را از طريق عثمان بن عبدالرحمان، از محمد بن عمر بن صالح نقل كرده، مى‌گويد: آن دو ضعيفاند. سپس مى‌افزايد: «گفتم: امروزه محلّ آن به مسجد الرأس در باب الفراديس دوّم مشهور است. آنگاه آنچه را كه ابن عساكر از ريا نقل كرد، بازگو كرده است.» 4
ابن حورانى گويد: « داخل باب الفراديس، بارگاه حسين (ع) است و مسجد الرأس ناميده مى‌شود و اكنون مشهور است و آن بارگاهى است با جلال و شكوه و براى مخارجش موقوفه‌هايى دارد. مردم براى زيارت، دعا، تبرّك و درخواست حاجت به اين مسجد مى‌روند و بسيار مورد قبول است.» 5
در دايرۀ المعارف آمده است: «و در باب الفراديس بارگاه حسين بن على است.» 6
از همۀ آنچه گفته شد، چنين دانسته مى‌شود كه روايات در بارۀ دفن سر شريف در شام، بر چند