116اصوليان از محضر او بهرهمند شدند. او وظايف شرعى خود را كه به عنوان يك مجتهد و مرجع تقليد بر عهده داشت، به نيكى انجام مىداد. به امور حوزه سامان مىبخشيد و در حرم مطهر امام حسين نماز جماعت مىخواند و تعداد زيادى از علما و طلاب و مردم صالح و شايسته در نمايش شركت مىكردند. در ايام مرجعيت او فرقۀ شيخيه در كربلا درحال گسترش و تبليغ افكار انحرافى خود بودند ولى او هرگز سكوت اختيار نكرد و آرام نگرفت، بلكه مبارزۀ سخت و دشوارى را با آنان آغاز كرد. و در نهايت آنها را شكست داد و منزوى كرد.» 1
روزى از اين عالم پرتلاش پرسيدند، اگر بدانى چند ساعت ديگر به مرگت مانده است در اين چند ساعت چه مىكنى؟ پاسخ داد: روى سكوى خانهام مىنشينم تا نيازهاى مردم را برآورده سازم شايد كسى بيايد و از من چيزى بخواهد و نيازى داشته باشد، گرچه آن نياز، استخاره باشد.
كتاب ارزشمند «الفصول الغرويه فى الأصول الفقهيه» از آثار ماندگار اوست كه به همين سبب وى به «صاحب فصول» شهرت يافته است. سرانجام وى سال 1261ق. در كربلا چشم از جهان فرو بست و در يكى از حجرههاى كوچك حرم حسينى، در مقبرۀ سيد مهدى طباطبايى مقابل مقبرۀ صاحب ضوابط به خاك سپرده شد. 2آقا بزرگ تهرانى سال رحلت او را 1254ق. ذكر مىكند. 3
سيد ابراهيم قزوينى (صاحب ضوابط)
سيد ابراهيم، فرزند سيد محمد باقر در سال 1214ق. در قزوين به دنيا آمد. همراه پدر به كرمانشاه رفت و مقدمات را در حوزۀ آن شهر نزد اساتيد آموخت. بعد با اجازۀ پدر به كربلا مشرف شد و در حوزۀ اين شهر از محضر اساتيد بزرگى چون شريف العلماى مازندرانى و سيد محمد مجا هد و شيخ موسى كاشف الغطا بهرۀ وافى برد و به درجۀ عالى از اجتهاد رسيد و خود يكى از مدرّسان ممتاز اين حوزه در مؤسسۀ حسن خان سردار شد. 4از شاگردان بارز وى مىتوان حضرات آيات: