110قابله غريبه نيست و از اعضاى خانوادۀ خودمان است و نيازى به هديه ندارد. 1سيد آثار گرسنگى از خود به يادگار گذاشت كه كتاب نهج البلاغه تنها نمونهاى از آن همه است.
شريف رضى در محّرم سال 406ق. در بغداد رحلت كرد. پيكرش را نخست درخانۀ خويش به امانت دفن كردند. بعد به كربلا انتقال دادند و در پشت حرم امام حسين (ع) كنار قبر ابراهيم مجاب نوادۀ امام كاظم (ع) به خاك سپردند. 2
سيد شريف مرتضى
سيد مرتضى در ماه رجب سال 355 در شهر بغداد از مادر زاده شد. او نيز مانند برادرش سيد رضى، از محضر شيخ مفيد، شيخ صدوق و ديگران بهره علمى برد و پس از آن، حوزۀ درسى تشكيل داد و شاگردانى؛ مانند شيخ طوسى، ابوالصلاح حلبى، سلار ديلمى و قاضى بن براج تعليم و تربيت كرد. 3در آن زمان، در شهر بغداد مركز علمى و كتابخانه وجود نداشت براى نخستين بار مركز علمى مهمى با نام «دارالعلم» با كتابخانۀ بزرگ و مجهّز تأسيس كرد و خانۀ مسكونى خود را براى اين مهم قرار داد. 4
سيد مرتضى در زمان خود، مسؤوليت نقابت و امين حجاج و نظارت بر ديوان مظالم را بر عهده گرفت و از حقوق اجتماعى علويان در عصر خلفاى بنى اميه دفاع كرد. 5
آثار قلمى اين فقيه بزرگ، به نود عنوان مىرسيد كه مهمترين آن «امالى» در فقه، تفسير و حديث و شعر است.
كتاب ديگرش «شافى» است كه بهترين كتاب در موضوع امامت شناخته مىشود.
وى سرانجام در سن هشتاد سالگى، روز يكشنبه 25 ربيع الاول 436ق. در شهر بغداد به ديار حق