55قحطى را پديد آورده بود. در اين وضع آشفته كه مردمان عراق رنجها و مشقات زيادى را متحمل مى‌شدند دولت قدرتمند آلمان با سلطان عثمانى روابط دوستى برقرار كرد كه اين وضع با سياست انگليس در منطقه سازگارى نداشت. با وقوع جنگ جهانى اول، دولت عثمانى عليه انگلستان با آلمان متحد گشت. در سال 1335ه . ق. بر اساس موافقت‌نامۀ پنهانى سايكس پيكو سرزمين‌هاى عربى قلمرو عثمانى بين انگليس و فرانسه تقسيم شد كه سال بعد ارتش بريتانيا نخست بغداد و سپس كركوك را تصرف كرد. جامعه ملل نيز بر اساس پيشنهاد كنفرانس سان ريمو (شاخه‌اى از كنفرانس صلح پاريس) موافقتنامه مزبور را تأييد كرد. 1 و بدين گونه عراق تحت سيطره انگلستان قرار گرفت. البته عشاير مسلمان پيرو فتواى آيت‌اللّٰه سيد محمد كاظم يزدى موفق شدند با قواى اشغالگر به مبارزه برخيزند و حدود 13 هزار نفر از نيروهاى انگليسى را وادار به تسليم كنند امّا حوادث بعدى از جمله عدم شركت فعالانه نيروهاى عثمانى در نبرد با متجاوزين موجب گرديد كه انگلستان بر دولت عثمانى فائق آيد و عراق را به اشغال خود درآورد. دلايل شكست دولت عثمانى در مقابل استعمار انگلستان را مى‌توان موارد ذيل ذكر مى‌نمود:
1. اختلافات مذهبى و قومى بين مسلمانان شيعه و سنى و ظهور طبقات نژادى بر اثر سياست‌هاى غلط عثمانى. 2. سياست‌هاى تعصب‌آميز فرمانروايان عثمانى مبنى‌بر حمايت از حنفى‌ها و سركوبى مذاهب ديگر. 3. جدايى دستگاه حاكم از ارزشهاى دينى و ايجاد فساد، اختناق و آشفتگى سياسى توسط كارگزاران حكومتى. 4. برانگيختن احساسات ملى و قومى بر ضدّ عثمانى توسط انگلستان كه اين نقشه به دليل رفتارهاى نژادپرستانه عثمانى‌ها نسبت به مليت‌هاى گوناگون قرين با موفقيت بود. 5. خيانت برخى از سران قبايل و طوايف و شخصيت‌هاى سياسى و همگامى آنان با بريتانيا. 6. محروم ماندن مردم عراق، از رهبرى قوى و شجاع و ضعف تشكيلات سياسى و اجتماعى 7. مدافعان از سرزمين عراق غالباً بدون تعليمات نظامى و با سلاح‌هاى بسيار ابتدايى، ناقص و محدود ازقلمرو خويش‌دفاع مى‌كردند؛ درحالى كه متجاوزين، به سلاح‌هاى مدرن مجهز بودند.