72روشن است تحقق اين امر مهم به اين آسانى ميسر نيست و حتما به فرهنگ‌سازى، تدبير، انديشه و همت فقهاى بزرگ و انديشمندان دردمند و سياست‌مداران تيزهوش و مدير و مدبر جهان اسلام، اعم از شيعه و سنى نياز دارد؛ به‌طورى كه امام موسى صدر نيز به اين حقيقت توجه جدى داشت و در بخشى ديگر از اين نامه مى‌نويسد:
با اين حال، وصول به اين هدف‌ها، به بررسى‌هاى دقيق و تعيين مسئوليت‌ها و ايجاد هماهنگى كوشش‌هاى همه فرزندان اين كشور، در ميان خود و در ميان مسئولين كشور و نيز با كشورهاى عربى و نيز به بسيج نيروهاى همه مسلمانان جهان و صاحبان وجدان‌هاى بيدار و نيات خير در همه مكان‌ها نيازمند است و مشاركت واقعى در اين وظايف يعنى بذل آنچه در توان داريم. بر ماست كه براى تحقق اين امور، برنامه‌ها و شيوه‌هاى اجرايى آن را مشتركاً بررسى كنيم تا هماهنگى در فعاليت‌ها و شتاب و عمق آن آسان گردد. 1
پرچمدار همزيستى با پيروان اديان
امام موسى صدر علاوه بر وحدت بين مذاهب اسلامى، به يك نوع اتحاد، گفت‌وگو و همزيستى ميان پيروان ساير اديان الهى نيز معتقد بود. او از روزهاى آغازين حضور خود در لبنان، توجه خاصى به اين مهم داشت. در جهت گفت‌وگو و ارتباط با گروه‌هاى سياسى و مذهبى مسيحيان اين كشور برنامه‌ريزى كرد و به طور جدى وارد عمل شد و روز به روز هم بر عمق و وسعت آن افزود.
در نتيجه، در مدتى اندك با همه علما و شخصيت‌هاى برجسته مسيحى آشنا شد و با بيشتر آنان، به‌ويژه با اسقف «يوسف الخورى» (مطران مارونى) در اسفند 1338 به طور رسمى روابط دوستانه برقرار كرد. 2 او هرگز به اين مقدار قانع نشد و همچنان روابط دوستانه‌اش را با ساير اقشار و طبقات مسيحى ادامه داد و برخى از معتمدان محلى و قبيله‌اى از شخصيت‌هاى مسيحى را در فعاليت‌هاى اجتماعى و امور خيريه با خود همراه ساخت. تابستان سال 1340 شمسى يكى از شخصيت‌هاى معروف مسيحى به نام «رفله منصد» يك‌سوم از سهام كارخانه يخ‌سازى خود را وقف مؤسسه «بِرّ و احسان» كرد كه مؤسس اين جمعيت خيريه مرحوم آيت‌الله سيد عبدالحسين شرف‌الدين بود و بعدها زير نظر امام موسى صدر در جهت رسيدگى به محرومان جنوب لبنان اداره مى‌شد. به علاوه، دو نفر پزشك مسيحى عضو رسمى اين مركز شدند تا به طور رايگان بيماران مراجعه‌كننده را معاينه و مداوا كنند. 3