66ادامه داد تا اين‌كه در تابستان 1342ش طى سفرى دوماهه به كشورهاى شمال آفريقا، در يك اقدام ابتكارى، ارتباط مستمر و كارآمدى را ميان مراكز اسلامى كشورهاى مصر، مغرب و الجزاير با حوزه‌هاى علمى و مراكز مهم شيعى در لبنان برقرار ساخت. 1
يكى از كارهاى مهم و سرنوشت‌ساز امام موسى صدر در لبنان تشكيل «مجلس اعلا» براى دفاع از حقوق اجتماعى كشور بود. او در روز تصدى رياست اين مجلس به تاريخ جمعه 1348/3/2ش (23 مه 1969م) طى سخنانى پرشور در حضور رجال علمى، سياسى و اجرايى لبنان، از جمله آقاى شارل حلو، رئيس‌جمهور وقت، ضمن تشريح برنامه‌ها و خطوط كلى مجلس، بر دو بند زير تأكيد دوچندان داشت:
1. اقدام اساسى براى عدم تفرقه ميان مسلمانان و سعى فراوان به منظور دستيابى به وحدت كامل؛
2. همكارى با همه طوايف مذهبى لبنان و تلاش براى حفظ وحدت در كشور.
اين خط مشى‌ها پس از يك هفته، در اولين بيانيه‌اى كه از سوى مجلس اعلا صادر شد، دوباره منعكس و مورد تأكيد قرار گرفت و در سرتاسر لبنان و در روزنامه‌هاى كثيرالانتشار منتشر شد.وى در اين عرصه، به سخنرانى و صدور بيانيه بسنده نكرد؛ بلكه وارد ميدان عمل شد. در آذرماه 1348 (اكتبر 1969) نامه‌اى تاريخى به مفتى اعظم وقت لبنان آقاى شيخ حسن خالد نوشت و در آن، با طرح نكات ظريف و دقيق پيرامون وحدت بين مذاهب، خواستار يكى شدن اذان، افق شرعى، رؤيت هلال ماه رمضان و ساير اعياد و تعطيلات اسلامى شد. 2