20را پيگير باش.» محمد بن بشر عرض كرد: يا أبا عبدالله! درندگان مرا زنده بخورند اگر من از شما جدا شوم! امام فرمود: «پس اين لباس‌ها و پرده‌ها (كه قيمتش به هزار دينار مى‌رسيد) را بگير و به پسرت بده تا برود و كار آزادى برادرش را سامان دهد». 1
دستاوردهاى اخلاقى نهضت حضرت حسين (عليه السلام)
1. نهضت امام حسين (عليه السلام) صرفاً يك قيام و انقلاب سياسى يا نظامى بر ضد حكومت ستمگر وقت نبود؛ بلكه اين انقلابى عليه تفكّرات منحط اخلاقى متبلور يافته در نظام اموى بود. امام حسين (عليه السلام) درباره يزيد بن ابى‌سفيان فرمود: «يزيد شارب خمر و مرتكب فجور است؛ قاتل نفس محرّمه است و مثل من با مثل او بيعت نمى‌كند. زمانى كه امّت مبتلا به حاكمى مثل يزيد شود، بايد با اسلام خداحافظى كرد». 2
2. نهضت امام حسين (عليه السلام) يك مدرسه اخلاقى و تربيتى براى انقلابيون در هر زمان و مكانى است. مدرسه‌اى براى هر كسى كه مى‌خواهد انقلابش هدفى خدايى داشته باشد. مدرسه‌اى كه به انسان بياموزد نمى‌توان به هدف مقدّس رسيد، مگر با وسيله‌اى شريف و مقدّس و توسّل به ابزار پاك؛ برعكس آنچه مسلك‌هاى دنيايى و غربى همچون «ماكياولى» در باب حكومت تبليغ مى‌كنند و جز فريب و گمراهى و انحراف چيزى در پى ندارند. 3حلال شمردن امور فاسد به بهانه دفع افسد، اشتباه و به خطا رفتن است.
3. روش اخلاقى و انسانى، كارامدترين روش در هدايت است و اثر آن ماندگار خواهد بود و بيش از هر روش ديگرى سلاح دشمن را از كار مى‌اندازد؛ چرا كه اسلوب اخلاقى، سلاحى است كه پيش از تأثير در جسم، بر جان انسان اثر مى‌گذارد و دل‌ها را جذب مى‌كند و بزرگ‌ترين پيروزى‌ها را به ارمغان مى‌آورد و دشمنِ خدا را رسوارتر مى‌سازد. حسين (عليه السلام) چراغ راه بشر در طول تاريخ است و انقلاب اسلامى ايران، از قيامِ او سرمشق گرفت.