120جوانان، مردم را به مشاركت فعال‌تر در اين تحوّل سياسى تشويق نموده و آنان را براى تظاهرات در روزهاى آينده بسيج مى‌كردند. اخبار پيروزى‌ها و پيشروى مردم در ناصريه و بصره، به سرعت منتشر مى‌شود. ستاد مركزى مردمى بعدازظهر روز يكشنبه 16 شعبان را زمان موعود تجمع در حرم مطهر اعلان مى‌نمايد.
يكشنبه، 16 شعبان
ساعت 45:13 بعدازظهر تظاهرات آغاز شد. شعارها علاوه بر تكبير، سمت و سوى ضد دولتى و ضد بعثى دارد. لحظه به لحظه بر جمعيت حاضر در خيابان افزوده مى‌شود. نيروهاى اطلاعاتى، مردمى كه قصد بيرون آمدن از حرم مطهر امير مؤمنان (عليه السلام) داشتند را محاصره مى‌كنند، امّا اين بار مردم ساكت نمى‌مانند و با هر چه به دستشان مى‌رسد، به مبارزه برمى‌خيزند. نتيجه اين درگيرى تعدادى كشته و زخمى از هر دو طرف بود؛ امّا نظاميان و مردم همچنان بر مواضع خويش پافشارى مى‌كنند و شعارهاى مردم تند و تيزتر شده و خواهان سقوط نظام بعثى‌اند.
جمعيت به طرف شارع صادق به حركت خويش ادامه مى‌دهد تا به ميدان امام على (عليه السلام) كه از قبل نيروهاى انتظامى در آن مستقر شده بودند مى‌رسند، امّا جمعيّت مردم آن‌قدر زياد است كه نيروهاى مسلّح عقب‌نشينى مى‌كنند؛ امّا همزمان به روى مردم آتش گشوده و تعداد ديگرى زخمى و مجروح شدند؛ امّا تيراندازى نظامى‌ها نيز مانع پيشروى انقلابيون نشد. با اصرار مردم به ادامه حركت، درگيرى شديدى ميان آنها و نيروهاى امنيتى به وجود آمد. در اين معركه، معترضين از جان گذشتگى و شجاعت عجيبى از خود نشان دادند تا جايى كه توانستند بعثى‌ها را عقب برانند.
بدين ترتيب مردم به سمت پايگاه‌هاى نظامى از پيش تعيين شده به راه افتادند. يكى از مراكزى كه به تصرّف مردم درآمد، اداره پليس در غرب نجف بود كه در آن سلاح‌هاى فراوانى به دست مردم افتاد. همچنين عدّه‌اى ديگر، پس از پنج ساعت و بر جاى گذاشتن تلفاتى چند توانستند مركز اصلى پليس نجف را به چنگ آورند.
انقلابيون چند مدرسه را به عنوان پايگاه و سنگر تصرّف كردند و به سربازانى كه در جامع طوسى مستقر شده بودند، حمله‌ور شده و همه را بيرون راندند و سپس ساختمانى نزديك دانشكده فقه را نيز از چنگ بعثى‌ها درآوردند.