86خود اين مربى خود را چنين معرفى كرد:
سيد عبدالكريم طاووسى حسينى، سيد بزرگوار ما، عروضى زاهد عابد، ابوالمظفر قدس الله روحه، از زمان كودكى تا هنگام رحلت او، در خدمتش بودم. نه قيل و نه بعد از وى، كسى را در اخلاق حميد و اعتدال حسن معاشرت، هوش و نيروى حافظه، مانند وى نديدم. چيزى وارد ذهن او نگرديد كه از يادش برود. قرآن كريم را در حالى كه يازده ساله بود، در اندك مدتى به حافظه سپرد و بدين گونه، حافظ كلام وحى گرديد. چون به نگارش روى آورد، در مدت چهل روز از مربى و استاد خط بى‌نياز گرديد. 1
حسن بن داوود حلى مذكور علاوه بر رجال كه به رجال ابن داوود موسوم است، تاليفات متعددى دارد. اين بزرگوار معاصر علامه حلى مى‌باشد و در سال 715 هجرى وفات يافت. 2
ابن فوطى بغدادى، دانشمند اهل سنت خوشه چين خرمن معرفت و دانش سيد عبدالكريم بوده است. وى استاد عاليقدر را چنين مى‌ستايد:
او دانشمندى جليل القدر و پر آوازه استف حافظ قرآن مجيد بود، من در ميان استادانم، در تاريخ و شرح حال گذشتگان، احاديث، اخبار و متون ادبى و اشعار، كسى را بهتر از او در حفظ و از بر داشتن مطالب متنوع، نديدم. مطالب گوناگون علمى فراوانى فراهم آورد و آنها را به رشته نگارش و تاليف در آورد. در علم و كمالات بسيارى از علما شريك و منزلش محل اجتماع بزرگان دانشمندان و اشراف بود. نويسندگان، افراد صاحب نفوذ و برخى فرمانرويان و حكام از انوار دانش و فكر استوارش، فيض مى‌بردند. من موفق گرديدم كتاب الدر التنظيم فى ذكر من تسمى بعبد الكريم، را براى كتابخانه او تاليف كنم. 3
شيخ كمال الدين ابوالحسن على بن شيخ شرف الدين حسين بن حماد بن ابى الخير ليثى واسطى كه خود از مشايخ سيد تاج الدين محمد بن معيد بوده، بنا به نوشتۀ ابن ابى جهور در غوالى اللثالى به محضر سيد عبدالكريم بن طاووس رسيده و از وى اجازۀ روايت دريافت كرده است.
كمال الدين مذكور، همان است كه شيخ نجم الدين جعفر بن محمد بن جعفر بن هبه الله بن نما حلى از او روايت مى‌كند و هموست كه صحيفۀ كامله سجاديه را از شيخ نجيب الدين يحيى بن سعيد حلى روايت كرد و شيخ شهيد با واسطه‌اى اين كتاب شريف را از او