85شخصيت ديگرى كه سيد عبدالكريم از پرتو علم و انديشۀ او، استفاده كرد، ابوالقاسم جعفر حلى، معروف به محقق حلى است؛ عالمى كه در حوزۀ حله، نبوغ و توانايى علمى خود را آشكار ساخت و محضر بزرگانى چون نجيب الدين محمد بن نما حلى، نجم الدين ابن زهرۀ حلى و سيد فخار موسوى را درك كرده بود و خود نيز به تدريس معارف و علوم اسلامى همت گماشت. سيد عبدالكريم تنها از دانش اين دانشور، بهره نبرد؛ بلكه از كرامت‌هاى اخلاقى وى، درس‌هاى عملى آموخت و از روش زندگى و ساده‌زيستى و وارستگى محقق حلى، الگو گرفت. رابطه محقق حلى با وى به درس و بحث منحصر نمى‌گرديد؛ بلكه استاد همچون پدرى مهربان، به امور اين شاگردش رسيدگى مى‌كرد؛ زيرا محقق حلى با ذكاوت و فراستى كه داشت، احساس كرد سيد عبدالكريم از استعداد سر شار و هوش فوق العاده‌اى برخوردار است و در دريافت مطالب و مباحث، علاقه، اهتمام و سعى وافرى از خود نشان مى‌دهد. از اين رو، به او توجه مى‌كرد و در موقعيت‌هاى مناسب، در تشويق و تحسين او مى‌كوشيد. اصولاً محقق حلى در تربيت و پرورش شاگردانى مى‌كوشيد كه قادر باشند بار سنگين ترويج و نشر فرهنگ و علوم اسلامى را به عهده گيرند و اين مجموعه گرانقدر را به نسل‌هاى بعدى، تحويل دهند. 1
سيد عبدالكريم در حوزۀ بغداد و حله نيز از محفل پر فيض يحيى بن سعيد، مفيد الدين بن جهم، سيد عبدالمجيد بن سيد فخار موسوى حائرى فيض برد و در مدت كوتاهى، نابغۀ روزگار و نادرۀ دوران خود گرديد. 2
تدريس و تربيت شاگردان
سيد عبدالكريم وقتى به قلۀ رفيع فقاهت، دريانت و ديگر معارف تشيع دست يافت، حوزه درسى پر بار و با ارزشى تشكيل داد و برخى شخصيت‌هاى آن عصر از محضر پر فيض او استفاده كردند كه يكى از آنها حسن فرزند على، فرزند ابى داوود حلى است. وى كه از درس پدر سيد عبدالكريم، سيد احمد محقق حلى و ابن سعيد حلى نيز استفاده كرده بود، به اين استادان اكتفا نكردو با اين كه سيد عبدالكريم با وى از نظر سنى، تفاوت آن چنانى نداشت، ولى آن چنان اين مربى عاليقدر در علم و معرفت پرتو افشانى داشت كه ابن داوود را به خود جذب كرد و از اين دوست دانشمند خود، فيض برد. ابن داوود در كتاب رجال