75معاويه، ضمن جلوگيرى از نشر فضايل اميرمومنان (ع) 1حملاتى تند و اهانت‌آميز به امام را مديريت كرد. 2او كه به عيب گويى امام على (ع) معروف بود، 3در كار جعل و نشر حديث به نفع معاويه و بر ضد على (ع) كوشيد. 4او براى خوشامد معاويه گفت: پيامبر كه دختر خود را به على داد، از جهت دوستى نبود؛ بلكه از آن رو بود كه مى‌خواست نيكى‌هاى ابى‌طالب را در حق خود جبران كند. 5همچنين او 160حديث از پيامبر (ص) نقل كرد؛ اما به دليل دروغگويى، نمى‌توان او را ثقه پنداشت. 6به گزارش ابن همام اسكافى (متوفاى 36ق) ، مغيره پس از شهادت امام مجتبى (ع) از عايشه درخواست كرد كه از دفن سبط اكبر در جوار پيامبر اكرم (ص) جلوگيرى كند. 7
مغيره در خدمت به معاويه، دو كار را انجام داد؛ زياد بن ابيه را به پذيرش برادرى نامشروع معاويه راضى كرد 8و بعد با پيشنهاد ولايتعهدى يزيد، زمينۀ تبليغ و تثبيت آن را نيز فراهم آورد. 9
مغيره دهۀ پايانى عمر را در كوفه سپرى كرد و امارت آن خطه را، با حيله، سفاكى و ستم‌گرى سپرى كرد و آن‌گاه در شعبان سال 50 قمرى درگذشت و در ثويه، 10مكانى در حاشيه شهر كوفه، در كنار حاكم پيشين كوفه، ابوموسى اشعرى (متوفاى 44 ق) 11دفن شد 12و دو سال بعد نيز زياد بن ابيه، والى ستم‌گر كوفه پس از وى نيز در آن‌جا به خاك سپرده شد. 13