157سازمان اماميّه يا دارالنيابه در كرخ رفت و در آن‌جا افرادى چون ذكاء، خادم سفير دوم را ديدار كرد. ذكاء اماناتى را كه مولايش به او سپرده بود يعنى عصا و صندوق خزانه كه مهرهاى امام هم در آن قرار داشت را چنان‌كه به وى سفارش شده بود، به ابن‌روح تقديم كرد. حسين بن روح همراه ديگر وكلا به منزل محمد بن على شلمعانى (دستيار نزديك خود كه بعدها مخالفش شد) در كرخ رفت. شلمغانى از فقهاى اماميه بود كه آثارى درباره فقه و كلام شيعه تأليف كرد و پيش از انحرفش مورد احترام فراوان علما و مشاهر شيعه بود. وى از سوى حسين بن روح سال‌ها هدايت شيعيان را در بغداد و توابع و كوفه عهده‌دار بود؛ اما جاه‌طلبى سياسى، وى را در مسير انحراف قرار داد و از عنوان قائم مقامى سفير سوم سوء استفاده كرد. وقتى ابن‌روح متوجه عقايد الحادى شلمغانى گرديد، او را از سمتش بركنار نمود و نادرستى عقايدش را در همه جا منتشر ساخت. ابن روح در 18 شعبان 326 هجرى درگذشت و در قريه نوبختيه، در سمت غربى بغداد (در قلمرو كرخ) دفن گرديد. 1
پس از وى «ابوالحسن على بن محمد سمرى» جانشين او شد. دوران سفارت سه ساله او چنان كوتاه بود كه نتوانست تحول چشم‌گيرى در روابط بين سازمان سفارت و وكلا به وجود آورد و سرانجام در 15 شعبان 329 رحلت كرد و پيكرش در خيابان خلجانى در ربع المحول دفن شد. به گفته ياقوت حموى اين مكان در شمال روستاى براثا و در سمت غربى بغداد (كرخ) قرار دارد. از اين زمان، دوران غيبت كبرى آغاز شد. 2