1111. آنچه ما در تفسير و توضيح الفاظ آورديم، براساس گفته‌هاى لغت و عرف بوده؛ وگرنه در زبان روايات و احاديث، بلكه در زبان شرع و اصطلاح ائمه (عليهم السلام) هر جا كربلا، غاضريه، طف، شاطىء الفرات، حائر، تلّ اعفر 1و بين‌النهرين گفته مى‌شود، همه يك معنا و مفهوم دارد.
روايات و احاديثى كه با واژه «كربلا» وارد شده، بسيار فراوان است كه شمارى از آنها را ذكر خواهيم كرد. اما نام‌هاى غير از كربلا، بدين قرار است:
در «كامل الزيارات» آمده است:
امام باقر (عليه السلام) فرمود: غاضريه، بارگاهى است كه خداوند در آن‌جا با موسى بن عمران سخن گفت و با نوح به نجوا پرداخت. گرامى‌ترين زمين نزد خداوند است، كه اگر چنين نبود، خداوند دوستان و پيامرانش را در آن به وديعت نمى‌نهاد. پس قبور ما در غاضريه را زيارت كنيد. 2
شبيه همين روايت، با واژه غاضريه وارد شده است.
در حديث ابوسعيد گذشت كه امام حسين (عليه السلام) فرمود: «دوست‌تر دارم كه در طف كشته شوم، تا در حرم» .
نيز در روايت ابوالجارود، به نقل از امام باقر (عليه السلام) آمده است كه امام حسين (عليه السلام) فرمود: «دوست‌تر دارم كه در ساحل فرات دفن شوم، تا در ميان كعبه» .
در روايت داود بن فرقد است كه امام حسين (عليه السلام) فرمود: «دوست‌تر دارم كه در تَلِّ اَعفَر» كشته شوم، تا در آن‌جا (يعنى مكه)» . 3
و در روايت هانى بن هانى، از امام على (عليه السلام) آمده است: «حسين كشته خواهد شد و من تربت او را مى‌شناسم. سرزمينى كه وى در آن به شهادت مى‌رسد، نزديك دو نهر است» . 4
در حديث مفصلى كه زائده نقل كرده، چنين وارد شده: «جبرئيل با دست به حسين (عليه السلام) اشارت كرد كه در ميان جمعى از فرزندان و خاندان و برگزيدگان امت تو، و در ساحل فرات، 5در زمينى كه به آن كربلا مى‌گويند، كشته مى‌شود» .
از ديگر رواياتى كه در اين باب وارد شده، استفاده مى‌شود كه منظور از اين نام‌ها يك مكان است و از آن، به شكل‌هاى مختلف و الفاظ هم‌معناى در عرف خويش (عليهم السلام) تعبير كرده‌اند و مرادشان خصوص قبر شريف و بارگاه مقدس و صحن مطهر و آن سرزمين پاك نبوده؛ زيرا