19از بعضى آيات قرآن و از فحواى بسيارى از احاديث اين باب استفاده مى‌شود همان‌گونه كه مردم در امور فردى، اجتماعى و سياسى به حاكميت انبيا، امامان معصوم و در عصر غيبت به فقهاى جامع شرايط ارجاع داده شده‌اند، به همان اندازه انبيا، امامان و فقها نيز موظف به تشكيل حكومت شده‌اند؛ چنان‌كه سيره عملى آن بزرگان نيز اين حقيقت را تأييد مى‌كند. همه انبيا و امامان به دنبال تشكيل حكومت بودند. البته بعضى از آنها مانند پيامبر گرامى اسلام (ص) و امام على (ع) موفق به تشكيل آن شدند؛ اما معصومان ديگر به دلايل مختلف نتوانستند به اين مهم عينيت دهند؛ اما در عين حال پى‌گير آن بودند و از هر فرصتى براى تحقق آن بهره مى‌گرفتند. حتى امام زين‌العابدين (ع) كه بيشتر به انس با دعا، عبادت و گريه شهرت دارند در دعاهاى صحيفه سجاديه و با زبان دعا به ضرورت تشكيل نظام اسلامى تأكيد دارند.
رفتار خلفا با امام كاظم (ع)
رفتار خلفا با امام كاظم (ع)
وقتى حيات پربركت امام موسى كاظم (ع) را از اين بُعد مورد بررسى قرار مى‌دهيم، در مى‌يابيم كه خلفاى عباسى اعم از مهدى، هادى و هارون كه معاصر آن امام همام بودند، به شدت از موضع‌گيرى‌ها و حركت‌هاى سياسى امام در اضطراب و نگرانى به سر مى‌بردند. امام كاظم (ع) از هر فرصتى براى آگاه كردن مردم و زمينه‌سازى براى تشكيل حكومت و مبارزه با ظلم و ستم خاندان عباسى استفاده مى‌كرد. ايشان از قيام تاريخى حسين بن على، معروف به «شهيد فخ» و نبيره امام حسن مجتبى (ع) كاملاً آگاهى داشت. وقتى حضرت از تصميم قاطع حسين مطمئن شد، اگرچه مى‌دانست در اين راه شهيد مى‌شود، اما از حركت وى حمايت نمود و او را دعا كرد. 1
وقتى قيام فخ سركوب شد و حسين و يارانش به شهادت رسيدند، سرهاى آنان را به همراه تعدادى از اسرا نزد موسى، پسر مهدى دومين خليفه عباسى آوردند. او دستور داد تا اسرا را كشتند و جنازه‌هاى حسين و پيروانش را بر چوبه دار آويزان كردند. بعد موسى نام ديگر علويان از جمله امام موسى كاظم (ع) را برد و با خشم گفت كه حسين به دستور او قيام كرده است؛ زيرا موسى كاظم وصىّ اين خاندان است و خدا مرا بكشد اگر او را زنده نگه دارم! 2