47- كه با اين عنوان بسيار خشنود شده بود - پرسيد: «وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي» ، خداى متعال فرمود: «لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» ؛ عهد من (امامت) نصيب ستمكاران نخواهد شد. ¹

شيعه از ديرباز با استناد به قرآن كريم و آيه «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا به لغت رِسَالَتَهُ. . . و اليوم اكملت لكم دينكم و رضيت لكم الاسلام دينا» معتقد است كه پيامبر در واقعه غدير اين دستور خدا را به اجرا گذاشت.

از موضوعاتى كه امام رضا (عليه السلام) بر آن بسيار تاكيد داشتند، مسئله واقعه غدير بود و در احاديث مختلف به اين موضوع پرداخته‌اند. على بن طاووس در «اقبال» به ذكر مهم‌ترين فرمايشات حضرت رضا (عليه السلام) در اين باره پرداخته كه بخشى از آن را ذكر مى‌كنيم:

- روز عيد غدير همان روزى است كه خداوند دين را كامل گردانيد و حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) على (عليه السلام) را در مقام خلافت و حكومت براى مردم برگزيد و فضيلت و وصايت او را آشكار كرد و آن روز را روزه مى‌گرفت.

- روز غدير را «روز كمال» ميگويند و آن روزى است كه شياطين رانده ميشوند، و روزى است كه در آن اعمال شيعيان و دوستان آل محمد (صلى الله عليه و آله) پذيرفته ميشود، و روزى است كه در آن خداوند، اعمال مخالفان را رد مى‌كند و آن‌ها را ناچيز ميشمارد.

- غدير روزى است كه خداوند به كاتبان اعمال مردم فرمان ميدهد تا از نوشتن اعمال دوستان اهل بيت (عليهم السلام) و شيعيان آنها خوددارى كنند و به احترام محمد (صلى الله عليه و آله) و على (عليه السلام) از آنان درگذرند.

- غدير روزى است كه در آن روز، بايد جامه نيكو پوشيد و لباس‌هاى سياه را از تن به در كرد و آن روزى است كه غم‌ها در آن زدوده مى‌شود و گناهان شيعيان اميرالمؤمنين (عليه السلام) آمرزيده مى‌شود.

- غدير روزى است كه خداوند در آن روز دين اسلام را كامل كرد و آن را پسنديد و روز عيد آل محمد (صلى الله عليه و آله) است. روز قبولى اعمال و آسايش مؤمنان است و روزى است كه بايد از خداوند، بسيار حاجب خواست و با يكديگر ديد و بازديد كرد.

- غدير روز تبريك و تهنيت است و هرگاه مؤمنى برادرش را ملاقات كند، ميگويد: «الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسكين بولايه امير المؤمنين و الائمه» . ²

از امام رضا (عليهم السلام) در موضوع اثبات اساس امامت كه از على (عليه السلام) آغاز ميشود، 73 روايت نقل شده است. ³علاوه بر اين روايات، در مناظرات و پاسخ به سؤال‌ها نيز اين مسئله را طرح و در هر فرصتى اين اصل را بيان ميفرمود.

2. جايگاه امير مؤمنان (عليه السلام)