32ذكر حق كن، بانگ غولان را بسوز چشم نرگس را از اين كركس بدوز ¹

ذكر حق, پاكى است و پليدى را از ميان ميبرد:

ذكر حق، پاك است چون پاكى رسيد رخت بر بندد برون آيد پليد ²

ياد حق, فكر را به جنبش و اهتزاز درمى‌آورد. ³ذكر حق, عبارت است از اتصال جان با جانان. ⁴هركه در اين‌جا از ذكر حق اعراض كند, گرفتار زندگانى دشوار شده و سخت در تنگنا خواهد بود ودر سراى پاداش, كور محشور خواهد شد:

نعط من أعرض هنا عن ذكرنا

عيشه ضنكا و نجزي بالعمي ⁵

آن‌كه به ياد خداست, همنشين خداست. امام باقر (عليه السلام) فرمود:

مَكْتُوبٌ فِي التَّوْرَاةِ الَّتِي لَمْ تُغَيَّرْ أَنَّ مُوسَي سَأَلَ رَبَّهُ فَقَالَ يَا رَبِّ أَ قَرِيبٌ أَنْتَ مِنِّي فَأُنَاجِيَكَ أَمْ بَعِيدٌ فَأُنَادِيَكَ فَأَوْحَي اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا مُوسَي أَنَا جَلِيسُ مَنْ ذَكَرَنِي فَقَالَ مُوسَي فَمَنْ فِي سِتْرِكَ يَوْمَ لَا سِتْرَ إِلَّا سِتْرُكَ فَقَالَ الَّذِينَ يَذْكُرُونَنِي فَأَذْكُرُهُمْ وَ يَتَحَابُّونَ فِيَّ فَأُحِبُّهُمْ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ إِذَا أَرَدْتُ أَنْ أُصِيبَ أَهْلَ الْأَرْضِ بِسُوءٍ ذَكَرْتُهُمْ فَدَفَعْتُ عَنْهُمْ بِهِم. ⁶

در توراتى كه تحريف نشده است نوشته شده كه موسى (ع) از خداوند پرسيد: آيا تو به من نزديكى تا مناجات كنم تو را يا دورى تا تو را صدا زنم؟

خداوند به موسى وحى كرد: اى موسى! من هنشين كسى هستم كه مرا ياد كند. بعد موسى پرسيد: چه كسى در پناه توست؟ در روزى كه پناهى غير از تو نيست؟

خداوند فرمود كسانى كه مرا ياد مى كنند پس من هم ياد آنها كنم. آنها كه در راه من دوستى كنند. آنها كسانى هستند كه وقتى بخواهم بلايى نصيب اهل زمين كنم به ياد آنها بيفتم و آن بلا را به واسطه ياد آنها از اهل زمين دفع نمايم

گر با همه‌اى، چو بى‌منى، بى‌همه‌اى

ور بى‌همه‌اى، چو با منى، با همه‌اى ⁷

بس دعاها كان زيان است و هلاك

وز كرم مى‌نشنود يزدان پاك ⁸

هم ز اول تو دهى ميل دعا

تو دهى آخر دعاها را جزا ⁹

هر كه را دل پاك شد از اعتلال

آن دعايش مى‌رود تا ذوالجلال ¹⁰