121
حمله وهابيها به نجف
سيد حسين براقى
ترجمه مهدى كرمانى
در تاريخ شيخ محمد كُبّه آمده است كه «سعود در سال 1221 قمرى وارد نجف شد» .
اگر كسى بگويد چه فايده‌اى در يادآورى نام و كارهاى اين منافق هست، در حالى كه سخن از كراماتى است كه در حرم شريف علوى ظاهر شده، در پاسخ ميگوييم: آرى، چنين است؛ اما هنگام ورود اين شخص به نجف، بزرگ‌ترين كرامت‌ها از اميرمؤمنان (عليه السلام) به ظهور رسيد؛ چنان‌كه در كتاب «مصباح السارى و نزهة القارى» آمده است:
در سال 1149ق در سرزمين‌هاى عرب، مردى كه او را «محمد بن عبدالوهاب» ميناميدند، از يمن سر بر آورد و دينى اختراع كرد و سعود به او گرايش يافت و قهوه و توتون را حرام نمود و اموال و خون‌ها و زنان شيعه را حلال كرد و گفت كه كار بهشت به دست اوست؛ پس زمين‌هاى بهشت را به هر كه به او ايمان ميآورد، ميفروخت و بر ايشان در آن زمين‌ها، درخت‌ها ميكاشت.
سيد بزرگوار و مورد اعتماد و ماهر در علم فقه، سيد جواد عاملى - كه خدايش با لطف با او معامله كناد - در آخر كتاب خود «مفتاح الكرامة» آورده كه اين كتاب را در حالى تأليف ميكند كه سعود به شهر نجف هجوم آورده است. عبارت وى چنين است: