70گسترده بر معارف دينى و فقهى، انسانى بسيار عابد، زاهد، متقى و ملتزم به موازين، آداب و سنن شرعى بود. ايشان مردم را با اقوال و افعال خويش به سمت ديانت سوق مى‌داد و در ترويج علم اهتمام تمام داشت. رياست شرعى شيعه بر عهده او و معاصرش شيخ فقها صاحب جواهر بود و حتى به تصديق برخى بزرگان، از معاصر معظم خود نيز فقيه‌تر بوده است.
شيخ عبدالحسين تهرانى ضمن اين‌كه از چشمه دانش اين فقيه فرزانه جرعه‌هاى جان‌بخشى نوشيد، كوشيد تا مكارم و فضايلى را كه استادش بدان‌ها آراسته بود، در زندگى خود عملى سازد. 1
3. شيخ زاهد (متوفاى 1280ق) : فرزند حسين، مشهور به «زاهد نجفى» ، دانشمندى فقيه كه نزد صاحب جواهر شاگردى كرد و از او اجازه اجتهاد گرفت؛ ولى پيش از استادش رحلت نمود. كتاب «متاجر» كه حاوى مباحث استدلالى است، از آثار وى مى‌باشد كه آن را در مشهد غروى و مشهد مقدس رضوى تأليف نمود و در سال 1256 قمرى نگارش آن پايان يافت. 2
4. شيخ نوح نجفى (متوفاى1300ق) : فرزند شيخ قاسم، فرزند شيخ مسعود بن عماره، از علما و فقهاى عظام و آراسته به زهد و تقوا، از شاگردان شيخ على، شيخ حسن كاشف‌الغطاء و صاحب جواهر كه بزرگانى چون سيد اسدالله رشتى اصفهانى، شيخ‌العراقين، سيد جعفر مازندرانى، شيخ مهدى كاشف‌الغطاء، سيدابراهيم سبزوارى و حاج ميرزا حسين خليلى را تربيت كرده است. شرحى بر «شرايع احكام» نوشته و از زمان بلوغ، نماز جماعتش ترك نگرديده است. در 1300 قمرى در راه مكه وفات كرد و پيكرش به نجف اشرف منتقل و در منزل خود دفن گرديد. 3
5. سيد شفيع جاپلاقى (متوفاى 1280ق) : از دانشوران و فقيهان نيمه دوم قرن سيزدهم هجرى و عالمى بلندمرتبه كه نزد شريف‌العلماى مازندرانى، ملااحمد نراقى، سيد محمدباقر شفتى، حاج ملا على نورى، سيد بحرالعلوم، ملا عباسعلى كزازى و حاج ملا محمدجعفر آباده‌اى شاگردى نمود و خودش افرادى چون ميرزا محمدحسن آشتيانى، ملاحسنعلى ملايرى تويسركانى، شيخ محمدرحيم بروجردى، ملا محمدعلى محلاتى شيرازى، شيخ عبدالحسين تهرانى و شيخ محمود عراقى را پرورش داد. محدث قمى مى‌نويسد: