78امام صادق (عليه السلام) وقتى اين سخنان كينه‌توزانه را شنيد، دو دست خود را به سوى آسمان بلند كرد و در حالى كه رعشه بر آن افتاده بود، فرمود: خدايا! اگر بنده تو دروغ مى‌گويد، يكى از درندگانت را بر او مسلط كن.
روايت شده است كه بنى‌اميه او را براى مأموريتى به كوفه فرستادند و او در حالى كه در كوچه‌هاى كوفه مى‌گشت، شيرى در راه، او را پاره‌پاره كرد. اين خبر كه به امام صادق (عليه السلام) رسيد، براى خدا به سجده افتاد و فرمود:
«الحمدلله الذى أنجزنا ما وعدنا» .
1
9) . ترحم اهل‌بيت (عليهم السلام) بر زيد بن على:
دليل ديگر آن‌كه زيد هميشه مورد عنايت و توجه امامان معصوم (عليهم السلام) بوده و فرموده‌اند كه اگر زيد پيروز مى‌شد، كارها را به اهل‌بيت واگذار مى‌كرد. امام رضا (عليه السلام) فرمود: پدرم به من گفت كه پدرش جعفر بن محمد (عليه السلام) مى‌گفت: «خداى رحمت كند عمويم زيد را كه دعوت كننده به الرضا من آل محمد بود، و اگر پيروز مى‌شد، به آنچه كه دعوت مى‌كرد، وفا مى‌نمود» . 2
شهادت و محل دفن زيد
امام صادق (عليه السلام) به حمزه بن حمران فرمود: پس از آن‌كه تير را از پيشانى مبارك زيد بيرون آوردند، روح از بدنش مفارقت كرد. پس او را به كنار نهر آب كوچكى كه از كنار باغ زايده مى‌گذشت آوردند و گودالى را در آن‌جا آماده كرده، دفنش كردند و آب را بر قبر زيد رها كردند. به هنگام دفن در آن مكان، غلامى سندى همراهشان بود كه او نزد يوسف بن عمر رفت و گزارش دفن زيد را به او