73
انگيزههاى قيام زيد بن على
گفتيم كه يكى از علل قيام زيد اهانت هشام به پيامبرصلى الله عليه وآلهبود. اما شيخ مفيد به انگيزه ديگرى نيزاشاره مىكند. ايشان مىنويسد: سبب خروج و قيام زيد بن على بن الحسين (عليه السلام) همانا خونخواهى و انتقام از قاتلان امام حسين (عليه السلام) بود. (چون) روزى بر هشام بن عبدالملك وارد شد، در حالى كه هشام اهل شام را در مجلس جمع كرده، دستورشان داده بود كه مجلس را بر زيد تنگ كنند تا نتواند خود را به نزد هشام برساند. زيد كه چنين ديد، گفت: . . . من تو را به تقواى الهى سفارش مىكنم. اى هشام! از خدا بترس. هشام گفت: اين تويى كه خود را شايسته خلافت مىدانى و اميد آن دارى؟ ! تو را با خلافت چه كار؟ ! اى بىمادر! تو كنيززادهاى بيش نيستى!
زيد گفت: من هيچكس را نزد خداوند برتر از پيامبرى مبعوث نمىشناسم كه او فرزند كنيز بود؛ در حالى كه اگر چنين چيزى بر او نقص و عيب بود، هرگز خداوند او را مبعوث نمىكرد، و آن پيامبر حضرت اسماعيل فرزند ابراهيم (عليه السلام) است. اى هشام! بگو بدانم كه نبوت نزد خدا عظيمتر است يا خلافت؟ و بگو بدانم كسى كه پدرش رسول خداصلى الله عليه وآله باشد و او فرزند على بن ابىطالب (عليه السلام) است، چه نقصى دارد كه تو درباره او چنين مىگويى؟
اينجا بود كه هشام از شدت پريشانى و درماندگى از جاى جست و به پيشكار خود گفت: اين شخص را ديگر در سپاهم نبينم. زيد در حالى كه از مجلس هشام خارج مىشد، با خود چنين مىگفت: «هيچ گروهى از