51
تابعى نخعى
كميل بن زياد بن هيك صهبانى نخعى، مكنى به «ابن عبدالله» و «ابن عبدالرحمن» ، 1از نَخَعيانى 2بود كه ساليان دراز در كوفه اقامت داشتند. 3آنان گروهى منشعب از قبيله «مذحج» ، از طايفه «نخع» بودند كه از بزرگترين و مشهورترين طوايف يمن به شمار مىآمدند. 4پيامبرصلى الله عليه وآله با اعزام مبلغانى به يمن، زمينه پذيرش عمومى اسلام را در اين منطقه فراهم آورد. به گزارش واقدى، با حضور على (عليه السلام) در يمن، گروهى از قبيله مذحج اسلام آوردند. اين قبيله مورد ستايش پيامبر خداصلى الله عليه وآله قرار گرفت و حضرت در حق ايشان اينگونه دعا فرمود:
«اللهمّ بارك فى النّخع» .
5
كميل نخعى از تابعيان مشهور به شمار مىرفت؛ 6هرچند كه در دوره رحلت پيامبرصلى الله عليه وآله او جوانى هجده ساله بود، 7اما چون حضور ايشان را درك نكرد و پيامبر را از نزديك زيارت نكرد، وى را صحابى نمىشمارند.
كميل در كوفه سكونت گزيد و در خاندان و قبيله خود فرمانروا بود 8. او در كنار چهرههايى چون اويس قرنى و ربيع بن خثيم از عباد آن شهر شمرده مىشد. 9
كميل در سال 33 هجرى به همراه جمعى از بزرگان كوفه، مانند مالك اشتر و عمرو بن حمق در اعتراض به عثمان و والى او، به شام رفت؛ اما معاويه حضورشان را تاب نياورد و آنان را بازگرداند و آنگاه ايشان را به حمص تبعيد كردند. 10كميل را از ياران يمنى 11و صحابى خاص اميرمؤمنان و امام حسن عليهماالسلام دانستهاند. 12