84و شخصيت بزرگ محقق، در درس وى شركت مى‌كرد و از وى مفتخر به دريافت اجازه گرديد. 1ابن‌سعيد علوم فقه، اصول فقه، حديث و ادب را از محضر اين دانشمندان فراگرفت و در كنار تحصيل، شاگردان بنام و پرآوازه‌اى را پرورش داد و به جهان اسلام تقديم كرد:
1. علامه حلى، حسن بن يوسف بن مطهر حلّى (متولد 648) ؛ 2. سيد عبدالكريم بن احمد بن طاووس (متوفاى 693) ؛ 3. حسن بن داود حلى، «صاحب جال» (642 - 723) ؛ 4. سيد محمد بن ابى الرضا علوى، صاحب كتاب «تعازى» ؛ 5. پسر بزرگوارش محمد بن يحيى؛ 6. سيد حسن بن على حسين ابرز (663 607) ؛ 7. سيد محمد الدين محمد بن على اعرج حسنى؛ 8. على بن حسين بن عماد ليثى واسطى (745) ؛ 9. حسين بن اردشير طبرى (730) 10. حسن بن احمد بن نما (زنده به سال752) . 2
ابن‌سعيد بعد از محقق، به تدريس و تعليم شاگردان والامقامى همت گمارد. براى شناخت مقام علمى وى به سخن چند تن از دانشوران علوم آل محمد (ص) اشاره مى‌كنيم:
- علامه حلى در اجازه بنى‌زهره مى‌گويد: «وى دانشمندى زاهد و پارساست» . 3
- صاحب رجال ابن داود حلى گويد: «استاد ما امام، علامه و پيشواى پاك‌سرشت، جامع فنون و علوم ادب و فقه و اصول و پارساترين دانشمندان عصر خود بود» . 4
- قاضى نورالله شوشترى وى را از «بزرگان مجتهدين شيعه» 5ياد كرده است.
- شيخ عباس قمى وى را «شيخ عالم فاضل فقيه، اديب، نحوى، . . .» 6خوانده است.
ابن‌سعيد در غالب علوم صاحب نظر بوده كه به برخى از آثار مكتوب وى اشاره مى‌كنيم:
1. الجامع للشرايع (جامع الشرايع) : اين كتاب، يك دوره كامل فقه شيعه است. 25 نسخه خطى از اين اثر نفيس در كتابخانه‌هاى مشهد، قم و تهران موجود است. 7در سال 1405 قمرى نيز در قم توسط «انتشارات سيدالشهداء العلميه» با اشراف آيت‌الله سبحانى در قطع وزيرى در 648 صفحه و چاپ ديگرى در بيروت توسط انتشارات «دارالاضواء» به زيور چاپ آراسته گرديد.
2. نزهة الناضر فى الجمع بين الاشباه و النظائر : در موضوع جمع ميان اشباه و نظاير در فقه اماميه نوشته شده و از طهارت تا ديات را در بر دارد. از اين اثر گران‌سنگ بيش از 68 نسخه خطى در شهرهاى تبريز، تهران، قم، كرمانشاه، شيراز، همدان، كاشان و يزد نگه‌دارى