80
مشايخ و اساتيد وى از شيعه و سنى
1. پدر بزرگوارش سيد احمد بن طاووس (673) ؛ 2. محقق حلى جعفر بن حسن (602 - 676) ؛ 3. حس بن محمد مقدادى؛ 4 حسين بن عبدالكريم غروى؛ 5. حسينى بدر (از علماى اهل سنت در علوم ادبى) ؛ 6. ربيع بن محمد كوفى (682) ؛ 7. سيدعبدالحميد بن فخار موسوى (619) سيد بن طاووس از اين استاد موفق به دريافت اجازه نيز گشته است؛ 8. عبدالرحمن بن احمد حربى حنبلى (از علماى اهل سنت) ؛ 9. شيخ حسين بن اياز (681) ؛ 10. قاضى عبدالله بن محمد بلدچى؛ 11. على بن عزام؛ 12. عموى بزرگوارش سيد رضى‌الدين على بن موسى بن طاووس (583 - 664) ؛ 13. محمد بن جهيم مفيد اسدى (680) ؛ 14. محمد بن محمد خواجه نصيرالدين طوسى (597 - 672) ؛ 15. محمد بن محمد بن اباب بغدادى؛ 16. محمد بن معد موسوى (زنده به سال 616) ؛ 17. كمال الدين ميثم بن على بحرانى (636 - 699) ؛ 18. يحيى بن احمد بن يحيى هذلى حلى (689) سيد از اين استاد بزرگوار نيز موفق به دريافت اجازه گرديد. 1
شاگردان و روايت‌كنندگان از وى
1. شيخ تقى‌الدين ابومحمد حسن بن داود حلّى، صاحب كتاب «رجال» معروف (647) ؛ 2. فرزندش رضى‌الدين على بن طاووس (741) ؛ 3. كمال‌الدين عبدالرزاق بن احمد بن فوطى (642 - 723) از علماى اهل سنت. 4. على بن انجب بن عثمان بغدادى (593 - 674) ؛ 5. كمال‌الدين على بن حسين بن حماد ليثى (745) ؛ 6. عبدالحمد بن احمد بن ابى‌الجيش جنبلى (674 593) . 2
و فرزندان معظم له كه در علم و فضل نام‌آور بودند: سيدرضى‌الدين على بن عبدالكريم بن طاووس (741) و ابوالفضل محمد بن عبدالكريم بن طاووس كه در آخر محرم 670 هجرى در بغداد متولد شد.
اين نابغه بى‌بديل جهان تشيع از نظر علمى و معنوى چنان مقام و مرتبه‌اى دارد كه قلم از ثناى او عاجز است. براى توصيف مقام علمى و معنوى وى به گفتار يكى از شاگردانش كه خود از بزرگان علوم اهل بيت (عليهم السلام) است بسنده مى‌كنيم. حسن بن داود حلّى در رجال خود مى‌نويسد: