72اما سخن شيخ محمد حرزالدين درباره مرقد ابن‌ادريس، متفاوت است:
مرقد وى در حلّه (مركز حكومت مزيديه) گنبدى كوچك دارد و اطراف آن، نخل‌ها در زمين پرآب، خودنمايى مى‌كنند و در قسمت غربى مرقد، با فاصله زياد، خانه‌هاى مسكونى قرار گرفته است. 1
سيد هادى كمال‌الدين درباره بازسازى اولين مرقد ابن‌ادريس چنين گويد:
هزينه بازسازى را حاج حسان مرجان تاجر، عبدالخالق ياسين، حاج عبد بدير و حاج عباس بديعى بر عهده گرفتند و اجازه تجديد بنا از سوى مرجع شيعه، آيت‌الله سيد محسن حكيم صادر شد و اين كار باارزش و خير كه در هيچ زمانى در حلّه سابقه نداشت، با استقبال و تأييد مردم شهر مواجه شد؛ مگر عده‌اى منحرف و بى‌دين كه خدايشان در دنيا و آخرت خوار و ذليل گرداند و خيّرين و نكوكاران را جزاى خير دهد. در تاريخ بازسازى مرقد شريف ابن‌ادريس، اشعارى گفته شده، از جمله اين چند بيت از نگارنده:
هذا ابن ادريس له سرائر معطره لقد هدى الله كرا ما ليعيدوا اثره شادوا له مسجده و قبة مطهره او لهم حسان مر جان جليل المأثره اسرع للخير و من يعمل من الخير يره «للخير راح مسرعاً» ارخ و تلك مفخرة
2
يعنى: اين ابن‌ادريس است با كتاب باارزش «سرائر» . خدا هدايت كرد بندگانى را براى برگرداندن آثار او. برايش مسجدى بنا كردند و گنبد و بارگاهى پاك. نخستين ايشان حسان