40«به حاكم سياسى حلّه ماژور بولى هداه الله. نامه شما را خوانديم و بى‌نهايت از مضمون آن متعجب شديم؛ زيرا ارسال نيروهاى نظامى به طرف مردمى كه حقوق مشروع و ضرورى خود را مطالبه مى‌كنند، از امور غير معقول است و با اصول عدل و منطق به هيچ وجه از وجوه منطبق نيست و احتمال دارد اشخاصى كه قصد بهره‌بردارى و ايجاد اختلاف بين مردم عراق و انگليس را دارند، شما را اغفال كرده‌اند و مى‌خواهند به اين ترتيب به مقاصد خود نائل شوند.
در شب پيش من از شما خواستم كه به ملاقات من بياييد، براى اين‌كه شك شما از بين برود و از اين نكته غافل نشويد، ولى شما از اين امر امتناع كرديد؛ در حالى كه نظرات ما در امور مملكت اصلح و نافع‌تر از اعزام نيروى نظامى و به كار بردن زور است و فعلاً به شما ابلاغ مى‌كنم كه توسل به زور از جانب شما در مقابل خواست‌هاى مردم، مخالف عدل و مملكت‌دارى است و اگر شما باز هم از آمدن امتناع كنيد، دستور رعايت نظم و آرامش را كه من به ملت داده‌ام، ملغا مى‌گردد و به ملت اختيار مى‌دهم كه خود هر چه مى‌خواهند بكنند و در اين صورت مسئوليت نتايج سوئى كه حادث شود، به عهده تو و ياران تو خواهد بود.
در خاتمه من انتظار دارم كه اين نصيحت در تو مؤثر افتد تا حوادثى كه موجب از بين رفتن نظم و امنيت است، رخ ندهد و موجب ريختن خون بى‌گناهان نشود. شوال 1338 - محمدتقى حائرى.» 1
دفاع مسلحانه
معلوم بود كه ايادى دولت انگليس به شدت احساس خطر كرده و تصميم به سركوب مجاهدان گرفتند. آنها در عملياتى، دوباره سران اين حركت را شناسايى و در ماه ذيقعده آقايان: شيخ محمد رضا شيرازى (فرزند آيةالله) ، سيد محمد على طباطبايى و چند نفر ديگر را دستگير و به جزيره هنجام در هند تبعيد كردند. 2
در همين روزها آيةالله سيد ابوالقاسم كاشانى (فرزند آيةالله سيد مصطفى كاشانى) 3از علماى مبارز كاظمين از اين فرصت بهره گرفت و سران عشاير و قبايل را به منزل خود دعوت كرد. در اين جلسه كه به صورت سرى و شبانه بود، موضوع جنگ مسلحانه مورد بحث قرار گرفت و رأى اكثريت موافق اين