10و عمر محدودى دارد؛ بايد اينها را به عنوان سرمايهيى در اختيار حق قرار بدهد. اين است سلوك يك مؤمنِ به على (ع) . اين است كه اگر چنين شخصى در بشر - ولو در جمع كوچكى از بشر - به وجود بيايد، خواهد توانست دنيا را از ظلم و جور خالى كند. ما انسانهاى چسبيدهى به غذا و خوراك و راحتى و عشرت و زندگى و خانه و جاه و جلال و مقام و قدرت و ساير دلبستگيها و سرگرميهاى بشر در دنيا، نمىتوانيم از ميان اين حصارها خودمان را خارج كنيم و آنگونه در آن راه حركت كنيم؛ و نتيجه در دنيا اين مىشود كه مشاهده مىكنيد.
اگر از اين روحيه، درخششى در يك انسان به وجود بيايد، همان خواهد شد كه شما در جبهههاى جنگ ديديد؛ در شهدا ديديد؛ در رزمندگان شجاع ما ديديد؛ در آزادگان ما در زندانها ديديد؛ در جانبازان صبور ما ديديد؛ در خانوادهها و پدران و مادران ديديد؛ در طول انقلاب و دوران جنگ تا امروز، در اين ملت ديديد و مشاهده كرديد كه چه هنگامهيى در دنيا به وجود آورد. اين، يك چيز ناقص و كوچك بود؛ قطرهيى بود از آنچه كه درياى آن