75
نگاهى به پياده روى زائران حسينى
عبد الرحيم اباذرى
برنامۀ كم‌نظير پياده روى از نجف به كربلا، زيارت امام حسين(عليه السلام) و يارانش، سال‌هاست در كشور عراق، هر سال درچند مرحله و به صورت باشكوه، برگزار مى‌شود. شركت كنندگان در اين مراسم، اغلب تودۀ مردم هستند. در اين ميان، حضور پرشور طلاب جوان، روحانيون، عالمان بزرگ و استادان برجستۀ حوزۀ علميۀ نجف، از جايگاه خاصى، برخوردار است. اين مراسم معمولاً به مناسبت ايام خاصى مانند اول و نيمۀ رجب، نيمۀ شعبان، روز عرفه و اربعين حسينى - كه روز زيارت مخصوص امام حسين(عليه السلام) است - انجام مى‌شود. اين مراسم اختصاص به شهر نجف ندارد؛ بلكه از شهرهاى ديگر، مانند بصره، ناصريه، سماوه، بغداد، حله و جاهاى ديگر هم مردم به كربلا مى‌آيند.
مراسم پياده‌روى، معمولاً به صورت فردى، خانوادگى، گروهى و يا به صورت هيئت‌هاى عزادارى، شكل مى‌گيرد. مسير نجف به كربلا، دو راه اصلى دارد؛ يكى مستقيم است كه از بيابان‌هاى خشك اين منطقه عبور مى‌كند و مسافت آن، حدود هفتاد كيلومتر است؛ راه ديگر، از كنار رود فرات مى‌گذرد و نزديك به صد كيلومتر مى‌باشد و زائران حسينى، معمولاً اين مسير را انتخاب مى‌كنند و در مدت سه روز، آن را مى‌پيمايند. بعضى نيز با سرعت و توقف كمتر، اين مسير را در مدت دو روز مى‌پيمايند و خود را به حرم حسينى مى‌رسانند. برخى نيز با پا و سر برهنه، اين مسير را طى كرده و به عشق و ارادت خويش مى‌افزايند. 1
اهتمام ائمه (عليهم السلام)
زيارت امام حسين(عليه السلام) با پاى پياده، از گذشته، مورد توجه ائمۀ معصوم (عليهم السلام) بوده است و به همين سبب، در طول تاريخ، اين موضوع مورد استقبال شيعيان نيز قرار گرفت و سرانجام به شكل باشكوه امروزى در آمد كه هم‌اكنون شاهد آن هستيم. امام صادق(عليه السلام) مى‌فرمايد:
من خرج من منزله يريد زيارة الحسين بن على، ان كان ماشياً كتب الله له بكل خطوة حسنة و حطّ بها عنه سيئة؛ 2
كسى كه به قصد زيارت امام حسين(عليه السلام) از منزلش خارج شود، اگر با پاى پياده باشد، خداى متعال، براى هر قدم او، يك ثواب مى‌نويسد و يگ گناه و بدى را نيز از وى مى‌زدايد.
همچنين آن حضرت فرمود:
ان الرجل ليخرج الى قبر الحسين، فله اذا خرج من اهله باول خطوة مغفرة ذنوبه. ثم لايزال يقدس بكل خطوة حتى ياتيه فاذا اتاه ناجاه الله تعالى فقال: عبدى سلنى اعطك، ادعنى اجيك، اطلب منى اعطك، سلنى حاجة اقضها لك. قال و قال ابو عبد الله (عليه السلام) و حق على