630است؛ زيرا قوام و حيات هر چيزى به آب است: «وَ جَعَلْنٰا مِنَ الْمٰاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ». ¹

ادب زيارت اقتضا مى‌كند كه زيارت با داشتن غسل انجام گيرد؛ به گونه‌اى كه طبق بيان شيخ مفيد اگر غسل نقض و باطل شد، دوباره غسل كند. البته عده‌اى غسل روز را تا شام و غسل شب را تا صبح كافى مى‌دانند و در اين فاصله نياز به تجديد غسل نيست. ²

أنّ أبى عبداللّٰه عليه السلام أنّه قال: «غسل يومك يجزيك ليلتك و غسل ليلتك يجزيك ليومك». ³ ادب غسل كردن غير از آن‌كه شهرت فقهى و فتوايى دارد و از جمله آداب زيارت معصومين است كه به آن توصيه شده، به اين جهت است كه حرمت و احترام معصوم در حال ممات و غيبت مانند احترام و حرمت نهادن در حال حيات است: «وإنّ حرمته ميتا كحرمته حيّاً»، ⁴ «إنّ حرمتهم بعد موتهم كحرمتهم فى حيوتهم». ⁵ شرفيابى به محضرى كه به نص آيۀ تطهير از طهارت و قداست ويژه برخوردار است و باريابى به صحن و سرايى كه نشان از نزاهت و پاكى الهى دارد، ايجاب مى‌كند كه انسان بدون تحصيل طهارت برتر، يعنى غسل به آن حريم نزديك نشود و بدون آراستگى جان و پيراستگى تن به آن بيت رفيع قدم ننهد؛ زيرا غسل ظاهرى نمادى از شستشوى روان و پاكى جان است. پس همان‌طور كه شرط ورود به خانۀ خدا طهارت و پاكيزگى است، تشرف به حريم اهل بيت كه بيت مرفوع و بيت المعمور زمينيان است نيز متوقف بر طهارت است.

ترك كلام بيهوده و پرهيز از جدال

محمد بن مسلم از حضرت صادق عليه السلام دربارۀ چگونه رفتن به زيارت معصوم عليه السلام سؤال نمود؟ حضرت فرمود: «... سخن اندك گويى و حتى الامكان جز به خير تكلم نكنى». ⁶