627آنان را بيشتر جلب نمايند و در نتيجه خواسته‌ها و حاجاتشان بر آورده شود. از اين‌رو زاير بايد پيش از پيرايش ظاهرى، روح خويش را براى ملاقات روحانى با معادن معنويت و روحانيت آماده كند تا طعم لذت‌بخش آن را بچشد. زيارت در حريم دوست بودن
نيّت خالصانه
اگر انسان نيت خالصانه براى زيارت داشته باشد، در اين هنگام نامش در ديوان شهدا ثبت مى‌شود. 1 رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله نيز فرموده است: من اتانى زائراً فى المدينه محتسبا كنت له شفيعا يوم القيامه». 2 كسى كه تنها به انگيزۀ زيارت من، مرا زيارت كند، خداوند او را وارد بهشت مى‌كند. امام صادق عليه السلام نيز دربارۀ زيارت حسين بن على عليه السلام مى‌فرمايد: «كسى كه حسين بن على عليه السلام را خالصانه و بدون شائبه زيارت كند و از انگيزه‌هاى تعدى و طغيان و يا ريا و سمعه منزه و مبرا باشد، گناهان او پاك مى‌شود؛ چنان‌كه لباس به وسيلۀ آب شستشو شده و پاك مى‌شود». 3
زيارت از آن جهت كه مقولۀ خاص و مهم است، بايد به آن نظر استقلالى افكند و از هرگونه نظر شرك‌آلود و مشوب خوددارى كرد؛ به عبارتى ديگر زيارت در حد خود هدف و مقصدى مستقل است كه بايد هيچ چيزى را در كنار آن نديد. زاير بايد زيارت را به تنهايى هدف مستقل و مقدس بداند، به گونه‌اى كه همراه كردن آن با امور ديگر از ارزش و بهاى آن كاسته و آن را بى‌محتوا و بى‌معنا مى‌سازد، اگر زاير بخواهد در زيارت خود موفق باشد، بايد سفر زيارتى خود را تصحيح و نيت خود را اصلاح كند. به سخن ديگر گرچه سفرهاى زيارتى با ديگر سفرها از نظر صورت و شكل