13مى‌رسانم كه يكى از موتورهاى هواپيما نقص فنى پيدا كرده وكادر فنى در حال بررسى وضعيت و رفع آن هستند. از شما تقاضا مى‌كنيم كه با ياد خدا آرامش خود را حفظ نماييد؛ زيرا هرگونه دستپاچگى و دخالت در كارها، مشكلى بر مشكلات خواهد افزود. در اين آسمان آبى، دست‌ها از همه جا كوتاه است و تنها دست قدرت الهى است كه مى‌تواند ما را روى زمين سبز و پر اميد به سلامت فرود آورد، پس خالصانه و به دور از ريا به درگاه الهى روى آوريد و براى رفع خطر دعا نماييد.»
نفس‌ها در سينه حبس شده بود؛ كسى دم بر نمى‌آورد و مرگ در جلوى چشم همگان رژه مى‌رفت. سكوتى مرگ‌بار همه جا را فرا گرفته بود، كسى چيزى نمى‌گفت و حتى صداى هواپيما نيز به گوش نمى‌رسيد. انگار خود هواپيما نيز در هول و هراس مرگ، راحت نفس نمى‌كشيد. ناگهان صدايى سكوت را شكست؛ نغمۀ خوشى از آخر سالن هواپيما به گوش رسيد؛ صداى آقاى موسوى بود:
«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم، اللّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ وَأَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، يَا أَبَاالْقاسِمِ، يَا رَسُولَ اللّهِ، يَا إِمامَ الرَّحْمَةِ، يَاسَيِّدَنا وَمَوْلاَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ