12673 در اصفهان، تاريخ تأليف مناقب الطاهرين ( كامل: 122/1).
673 همراه خواجه محمد جوينى در روستاى بطريه در ميان قم و كاشان (كامل: 53/1).
675 سال تأليف كامل در اصفهان
675 در اصفهان در خانه عبيدالله قطان از وى روايت مى كند (اسرار الامامه: 406)
698 سال تأليف اسرار الامامه در رى
698 تأليف كتاب تحفة الابرار (فهرست نسخه هاى فارسى منزوى: 906/2)
700 697 زمان تقريبى تأليف معتقد الاماميه (به دليل آن كه از نزهه الزاهد كه سال 696 تأليف شده در آن ياد شده است).
701 تاريخ اجازه علمى علامه حلى براى ابومحمد هارون پسر عماد طبرى با قيد زنده بودن پدر (روضات: 264/2).
عماد الدين طبرى و خواجه بهاء الدين محمد جوينى
خواجه بهاءالدين محمد جوينى فرزند شمس الدين جوينى، جوانى نوخاسته از خاندان جوينى است كه در نخستين سالهاى دولت ايلخانى به امارت عراق عجم به پايتختى اصفهان رسيد، درست زمانى كه شمس الدين پدرش، وزير اباقاخان مغول بود. قاضى نورالله شوشترى، فصلى در باره پدر او شمس الدين و عمويش علاءالدين خواجه عطاملك جوينى به عنوان وزراى شيعى نگاشته و سپس در باره بهاءالدين محمد هم فصلى گشوده و نوشته است كه «مجلس شريفش مجمع فضلاى مذهب حق جعفرى و محط رحال ادبا و فضلاى اثناعشرى بود» (مجالس المؤمنين: 481/2).
از معاصران، قزوينى در باره او نوشته است: خواجه بهاءالدين محمد پسر ديگر شمس الدين جوينى در عهد اباقا، حاكم اصفهان و معظم ولايات عراق