13

ازدواج نيكان

فاطمه بنت اسد به عنوان عروس نشسته بود. در آن هنگام، عبدالمطلب برخاست و خطبه عقد اين دخترعمو و پسرعمو را كه هر دو بر شريعت حنيف ابراهيمى بودند، خواند. وى پس از حمد و ثناى الهى و درود بر اجداد خويش كه به اسماعيل و ابراهيم(عليهما السلام) ختم مى‌شد، برادرزاده‌اش را به عقد فرزندش درآورد و به همگان تبريك گفت؛ سپس به رسم شادى و سرور، به جمع حاضر تهنيت گفت و پس از آن، بوسه‌اى بر پيشانى عروس و برادرزاده‌اش زده و به وى تبريك گفت. پس از آن، فرزندش را غرق بوسه كرد و نداى شادى در جمع حاضر بلند شد و مجلس شادى، رونق بيشترى گرفت.

در واقع اين ازدواج، اوّلين ازدواج دخترعمو و پسرعمويى بود كه بدون واسطه، هر دو، نوۀ هاشم بن عبد مناف بودند ¹ كه لقب بطحا و سيد قريش را داشت. ² پس از چند روز و بعد از آماده شدن خانۀ داماد، در شبى مبارك، عروس را به خانۀ داماد بردند.