12 بركت به نام «فاطمه» بود؛ آرى فاطمه بنتاسد(س)!
اين دو خاندان، يعنى عبدالمطلب و اسد، به دليل رابطۀ نزديك نَسَبى و همچنين روحيۀ مشتركى كه در پايبندى به آيين و شريعت ابراهيمى(ع) داشتند، نزديكى و قرابت بيشترى با هم پيدا كرده بودند.
فاطمه بنت اسد(س)، پس از دوران كودكى و در عنفوان نوجوانى، مورد توجّه پير روشن ضمير قريش، عبدالمطلب و همسرش، «فاطمه بنت عائذ» قرار گرفت و او را همسرى مناسب براى ابوطالب يافتند. 1مادر فاطمه بنت اسد، زنى نيك سيرت به نام «عاتكه» 2 بود. 3