41سپس مصنف مى‌گويد: «ظاهر اين است كه اين وجه بهتر از همه وجوهى است كه پيشتر در اين باره گفته شده است».
فخر رازى همچنين در فصل هجدهم از گفتار سوم كه درباره بيان چگونگى بهره بردن از زيارت قبور و مردگان است، مى‌گويد: «ملك محمد بن سالم بن حسين غورى - كه از انسان‌هاى نيك‌سيرت و خوش‌روش بود و به علما تمايل فراوانى داشت و هم‌نشينى با اهل دين و خرد را دوست مى‌داشت - درباره اين مسئله [بهره بردن از زيارت قبور] از من سؤال كرده است. من هم برايش رساله‌اى در اين باره نوشته‌ام. خلاصه آن مطالب را در اينجا مى‌نويسم 1: براى اين بحث چند مقدمه
وجود دارد: اول، ما ثابت كرديم كه نفوس بشرى پس از مرگ جسم، زنده و باقى هستند. اين روح جدا شده از تن از برخى جنبه‌ها بسيار نيرومندتر از روح متعلق به جسم است. دليل قوى بودن روح از برخى جنبه‌ها اين است كه وقتى روح از بدن جدا مى‌شود، پرده از جلوى آن برداشته مى‌شود و عالم غيب برايش آشكار مى‌شود و از اسرار منازل آخرت آگاه مى‌گردد.
همچنين دانش‌هايى كه پيش از اين استدلالى و قابل قبول بودند، اكنون به دانش‌هايى قطعى و يقينى تبديل مى‌شوند؛ زيرا تا پيش از جدا شدن از تن، اسير جسم و حجاب جسمانى بوده است. با از بين رفتن