37 بهتانزده است.
مالك الدار نقل مىكند پس از ظهور قحطى در زمان عمر، بلال بن حارث يكى از صحابى رسول خدا نزد آرامگاه پيامبر(ص) آمد و گفت:
اى رسول خدا! از خداوند براى امت خويش طلب باران كن. آنان هلاك شدهاند. پيامبر(ص) به خواب وى آمد و گفت: نزد عمر برو و به او سلام برسان و بگو كه باران خواهد باريد. 1
اين روايت تصريح مىكند كه صحابه رسول خدا پس از وفات ايشان نيز به آن حضرت متوسل مىشدند. 2در «فتح البارى» اين روايت ذكر شده و آن را ابنابىشيبه با سند صحيح نقل كرده است. 3
علاوه بر حديث پيشين، عمل عثمان بن حنيف نيز دليل بر جواز توسل
به پيامبر(ص) پس از وفات ايشان است؛ همانگونه كه در گذشته بيان شد، عثمان بن حنيف به فرد نيازمندى كه عثمان بن عفان حاجت او را برآورده نمىساخت، آموخت كه وضو بگيرد و به پيامبر(ص) متوسل شود. اين توسل در زمانى بود كه آن حضرت از دنيا رفته بودند. هيچ كس نيز با عمل عثمان بن حنيف مخالفت نكرده است. 4 اين روايت را طبرانى صحيح مىداند و ابوالحسن هيثمى در «مجمع الزوائد» آن را پذيرفته است.
محدث بزرگ، محمد عابد سِندى در بخشى خاص، احاديث و روايات اين باب را به طور كامل جمعآورى كرده است. 5