29قرار بده». حضرت على عليه السلام خطاب به اصحابش فرمود: «خداوند بزرگوارتر از آن است كه ميهمان خود را رد كند. 1»
امام صادق عليه السلام حاجى و نيز معتمر را مهمان خدا خواند و فرمود:
«زائرى كه به خانۀ خدا مى‌رود تا به خانه‌اش بازگردد، ميهمان خداست». 2
كسى كه به ميهمانى مى‌رود معمولاً هنگام خداحافظى ميزبان به او مى‌گويد: باز هم بيا.
دعوت مجدد خدا انسان را شايق مى‌كند تا بار ديگر هم به ديدار او بشتابد؛ از اين روست كه ما هر سال از خدا طلب حج مى‌كنيم و به او مى‌گوييم:
«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ، فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ، مَا أَبْقَيْتَنِي فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ، وَ لا تُخْلِنِي مِنْ تِلْكَ الْمَوَاقِفِ الْكَرِيمَةِ، وَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِيفَةِ...». 3
و جالب است كه اين دعا را در ماه مبارك رمضان مى‌خوانيم؛ ماهى كه در آن دعاها بيشتر مستجاب مى‌شود.
ب) باريافتۀ خدا (وفد اللّٰه)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله باريافتگان الهى را سه دسته معرفى نمود؛ 4 رزمندگان، حج‌گزاران و كسانى كه عمره بجا مى‌آورند. امام حسن عليه السلام فرمود:
«سه نفر در پناه خدايند... و مردى كه براى حج و عمره بيرون آيد و جز براى خدا بيرون نيامده باشد. او باريافتۀ خداست تا به خانواده‌اش بازگردد». 5امام زين‌العابدين رساله‌اى به نام «رسالة الحقوق» دارد. ايشان در اين رساله حق حج را اين گونه بيان مى‌دارند: