15آنان است، در زندگى اصحاب و ديگران، پس از رحلت پيامبر (ص) و ائمۀ اطهار (عليهم السلام) بهخوبى نمايان بوده و سيرۀ ايشان را نشان مى‌دهد:
-على (ع) و ابوبكر و زيارت قبر پيامبر (ص) :
محبّ طبرى در روايتى كوتاه چنين نقل كرده است:
«جَاءَ أَبُو بَكر وَعَلِيّ يَزُورَانِ قَبرَ النَّبِيّ صَلَّي اللهُ عَلَيهِ [و آله] وسلم بعد وفاته بستة أيام. . .»
«ابوبكر و على (ع) شش روز پس از رحلت پيامبر (ص) به زيارت قبر آن حضرت آمدند. . .» 1
-عمر و زيارت قبر پيامبر (ص)
سُبكى نقل كرده است:
«أَنّ عُمَر لمّا صالح أهل بيت المقدس، وقدم عليه كعب الأحبار وأسلم وفرح عمر بإسلامه، قال عمر [له] هل لك أن تسير معي إلي المدينة، وتزور قبر النبي - صلّي الله عليه [و آله] وسلّم - وتتمتّع بزيارته؟ فقال: لعمر يا أمير المؤمنين، أنا أفعل ذلك، ولمّا قدم عمر المدينة أوّل ما بدأ بالمسجد وسلّم علي رسول الله - صلّي الله عليه [و آله] وسلّم -»
«هنگامى كه عمر با مردم سر زمين بيت المقدس سازش كرد، كعب الأحبار بر او وارد شد و به اسلام گرويد. عمر از مسلمان شدن وى شادمان گشت و به او گفت: آيا ميل دارى با من به مدينه بيايى و قبر پيامبر (ص) را زيارت كنى و از آن زيارت بهره‌مند شوى؟ وى پاسخ داد: اى امير مؤمنان! من اين كار را خواهم كرد و عمر آنگاه كه وارد مدينه شد، نخستين اقدامش اين بود كه به مسجد آمد و بر پيامبرخدا (ص) سلام و درود فرستاد.» 2
-انس بن مالك